Bij de start van dag twee van zijn tiendaagse revue pakte Dirk Bauters meteen uit met groot nieuws. De zanger-pianist-grapjas gaat binnenkort trouwen met Vannessa Chinitor, de Vlaamse nachtegaal die in 1999 twaalfde werd op het Eurosongfestival. Het talrijk opgekomen publiek trakteerde het koppel op een welgemeend applaus.

Bauters ging echter meteen over tot de orde van de dag: moppen tappen. Toen zijn pianist een glas water bestelde, vroeg Bauters een stuk zeep en een handdoek. Zelf bestelde hij een Augustijn. Toen het begon te regenen, begon hij over zijn paraplu's met een sjahs: tegen het strontweer. Het talrijk opgekomen publiek – voornamelijk gepensioneerden – kwam niet meer bij.

Tussen het grappen en grollen is er bij Bauters ook plaats voor muziek. Het betere Vlaamse lied, meer bepaald. De grapjas extraordinaire zingt echter niet alleen. Met de regelmaat van de klok dook ook Vanessa Chinitor het podium op en als kers op de taart kwam Yves – Ik schreeuw het van de daken – Segers het beste van zichzelf geven.

Het trio nam het publiek op sleeptouw met hits als daar zijn 'Het is weer tijd voor de polonaise', 'Zeven zonden in een nacht' en 'Als ik in je blauwe ogen kijk'. Likkebaarden voor wie met weemoed terugdenkt aan de hoogdagen van Tien om te Zien.

Dit is geen optreden voor mensen die zichzelf al te serieus nemen, maar wie graag lacht met bejaarden, homo's en vooral zichzelf komt hier op de eerste rij zitten. Haasten is de boodschap want de beste plaatsen zullen ook de komende dagen snel ingenomen zijn.