Opnieuw een misdaadreeks, maar met een totaal andere invalshoek dan de twee roemruchte voorgangers: die van het openbaar ministerie. Geen klassieke detective, maar wel boeiende verhalen die geïnspireerd zijn op de dagelijkse gang van zaken in de rechtbank van Gent, waar de temperamentvolle jonge Helena De Ridder als geëngageerde openbaar aanklager aan de slag gaat.

Clara Cleymans, nog maar 23 jaar oud, krijgt de zware opdracht om Witse te doen vergeten. ‘Als maandag de opnames beginnen, zal dat wel een beetje als een eerste schooldag aanvoelen’, zegt Cleymans, ‘maar échte zenuwen heb ik niet. Ik ben veeleer benieuwd. Het is wel spannend natuurlijk, maar deze reeks wordt gedeeltelijk gemaakt door mensen die ook aan Flikken en Witse meegewerkt hebben, dus beginnersfoutjes zullen wel achterwege blijven. Ik ben in veilige handen. Die mensen weten als geen ander hoe ze een crimireeks moeten maken.’

Cleymans beseft dat ze nog zal moeten groeien in haar nieuwe personage, maar ze heeft zich goed voorbereid. ‘Ik ben gaan praten met Bernadette, die écht parketmagistrate is, en zij heeft me heel veel tips gegeven. Alleen al om te weten of er een dresscode is, was dat nuttig. Ik heb ook geleerd dat het allemaal niet zo groots hoeft. Wij zijn de rechtbankdrama’s uit Hollywood gewend, maar in het echt gaat het er toch iets minder theatraal aan toe. Er zit meestal geen publiek bij, dus een show geven hoeft niet.’

Helena De Ridder wordt omschreven als een taaie tante. ‘Maar of ze een rosse is? (lacht) Van haarkleur toch, maar niet van karakter. Ze is geen smerige advocate die over lijken gaat. Ze is niet zo gewiekst. Ze is wel heel ambitieus, maar haar rechtvaardigheidsgevoel gaat steeds meer meespelen. Ze kan hard zijn, maar het menselijke aspect is voor haar belangrijker dan het winnen van een zaak. Ja, ik mag haar wel.’

De opnames vinden in Gent plaats tot april volgend jaar, maar Cleymans blijft pendelen naar haar thuisstad Antwerpen. ‘Ik zal wel eens blijven overnachten als het schema te zwaar is, maar ik ga niet ineens een Nieuwe Gentenaar worden,’ lacht ze. ‘Voor mij had de reeks zich gerust in Antwerpen mogen afspelen. Al ben ik heel graag in Gent. Ik heb hier veel vrienden en ik heb hele leuke herinneringen aan de Graslei in de zomer. Dan gaat iedereen buiten op de grond zitten met een pintje, zie je mensen overzwemmen en bootjes voorbijvaren. Zo’n ambiance heb ik in Antwerpen nog niet gezien. Gentenaars zijn ook opener en warmer, maar dat komt dan weer omdat Gent een kleinere stad is dan Antwerpen.’

De eerste reeks van dertien afleveringen van De Ridder zal vanaf het najaar 2013 te zien zijn op Eén. Volgens de VRT wordt het een langlopende reeks, maar dat schrikt Cleymans niet af. ‘Zoals elke jonge acteur wil je je het liefst niet te lang binden aan een project, maar we zien wel hoe het loopt’, zegt ze. ‘Het is toch altijd afwachten wat het publiek ervan vindt, en voorspellingen kan je niet doen. Maar het is absoluut de bedoeling er iets goeds van te maken.’