Dehaene heeft zijn gekende manier van spreken - ongeremd, grofgebekt - nog niet verloren. Hij praat over enkele ‘hete dossiers’ die recent veel commotie veroorzaakten. De toplonen en de zevende staatshervorming bijvoorbeeld.

Over de inperking van de vertrekpremie en Stefaan De Clerck (CD&V), die heel wat kritiek kreeg omdat hij zijn vertrekpremie aanvankelijk wilde bijhouden:

‘Het zijn van die beslissingen die er komen na een incident. En dan moet men plots heel snel maatregelen nemen. Dat zijn typische gevallen waarbij men onder externe druk iets doet bewegen. Maar dan neemt men pijlsnel geïmproviseerde beslissingen, die men achteraf weer moet herzien.’

Over de dubbele moraal:

‘Dat begint stilaan op mijn zenuwen te werken, de hupocrisie van de dubbele maatregelen. Het is legaal, maar omdat het een politicus is of omdat het een publiek debat is, geldt er een andere moraal dan die van de wet. Of men verandert de wet, en iedereen moet zich eraan houden, of er is een probleem.’

Over het salaris van topmanagers:

‘Ik vind het niet goed om een limiet op te leggen voor de publieke sector, wanneer die in concurrentie treedt met de privésector. Als men terug wil keren naar een soort ambtenarenapparaat voor overheidsbedrijven, dan moet men dat doen. Maar ik vind dat geen goed idee. Als limiet het salaris van de premier kiezen, is ridicuul.’

Over een zevende staatshervorming

Als architect van verschillende staatshervormingen, heeft Dehaene nog een boodschap: ‘Het heeft geen enkele zin om opnieuw te beginnen na de verkiezingen van 2014. Het duurt tien jaar om deze uit te voeren. Na die tien jaar kunnen we zien wat werkt en wat niet.’