Het zou in de periode 2003-2004 geweest zijn dat er een tiental gesprekken werden gevoerd tussen Bart De Wever en Vlaams Belang. Toen N-VA electoraal aan de grond zat, werd er dus gepraat over een overstap naar of een samenwerking met Vlaams Belang. ‘Er zijn inderdaad tien, misschien wel vijftien gesprekken geweest met Bart De Wever’, zegt Filip Dewinter in Knack. ‘Hij heeft meerdere keren met mij gesproken, daarna ook met Gerolf, en ten slotte ook met toenmalig partijvoorzitter Frank Vanhecke. We wisten op den duur niet meer of De Wever zichzelf kwam verkopen of dat hij zo veel mogelijk mandaten wilde binnenhalen voor zijn partij.’

‘Slechtst denkbare tegenstrever’

Maar wat vonden Annemans en Dewinter toen charmant aan de politicus De Wever? ‘Op partijpolitiek vlak niets’, zegt Gerolf Annemans verder in Knack. ‘We luisterden naar hem, maar hij deed ons geen enkel interessant aanbod. Maar persoonlijk interesseerde Bart De Wever ons natuurlijk wel. Voor ons waren het aftastende gesprekken met een potentieel politiek talent. Voor hem was het big business.’

‘Waarom hadden wij De Wever moeten weigeren? Hij kwam uit exact dezelfde stal als wij’, vult Dewinter aan. ‘Hij was erbij toen Jean-Marie Le Pen kwam spreken bij de Vlaams-Nationale Debatclub en zijn hele familie was gepokt en gemazeld in het radicale Vlaams-nationalisme.’

Daarom ziet Annemans De Wever ook als de slechtst denkbare tegenstrever van Vlaams Belang. ‘Hij kent onze denktrant, hij weet wat onze strategie is, hij kent onze manier van werken. De Wever was de enige radicale Vlaams-nationalist die zo dicht bij ons stond en toch niet bij ons aansloot.’