Ouders Stig Broeckx putten hoop uit kleine signalen: “Zijn ogen zijn veranderd”

© BELGA

Op het Gala van de Nieuwsblad Flandrien had manager Marc Sergeant (eindelijk) hoopgevend nieuws over Stig Broeckx. De renner van Lotto-Soudal belandde na zijn zwaar ongeval in mei in een coma. Zijn ouders bezoeken dagelijks hun zoon in het revalidatiecentrum en praten voor het eerst in deze moeilijke periode. “Die lach van hem missen we het meest”, zeggen ze in Het Laatste Nieuws.

vml

De 26-jarige Stig Broeckx kwam tijdens de Ronde van België zwaar ten val. Twee motards die het peloton wilden voorbijrijden, kwamen ten val en werden in de groep gekatapulteerd met een immense valpartij tot gevolg. Deze richtte een ware ravage aan met Broeckx als zwaarste slachtoffer: hij belandde in een coma. In september verhuisde hij naar een gespecialiseerd revalidatiecentrum in Overpelt. Dat centrum is gespecialiseerd in het meten van hersenactiviteit en in het uitvoeren van testen bij mensen in een coma. En daar wordt hoopgevende vooruitgang geboekt, hoe klein ook. Manager Marc Sergeant sprak van “kleine signalen van beterschap, maar heel betekenisvolle signalen”.

“Sinds Stig ruim twee maanden geleden verhuisde naar het revalidatiecentrum in Overpelt, is hij stilletjesaan uit zijn vegetatieve coma geraakt en is er wat bewustzijn teruggekeerd”, bevestigen zijn ouders vandaag in Het Laatste Nieuws. “Het zijn kleine stapjes, maar ze houden ons wel overeind.”

“Opnieuw glans in zijn ogen”

“Tot voor twee maanden reageerde Stig letterlijk op niks. Hij was gewoon... een slapende jongen in een bed, die geen enkel teken van leven gaf. Hij herkende ons niet.”

Maar in het gespecialiseerd revalidatiecentrum in Overpelt traden toch enkele veranderingen op, waar papa Peter en mama Marie-An hem dagelijks gaan bezoeken hoewel ze in Dessel een melkveebedrijf runnen. “De eerste, hoopvolle tekenen zagen we in Stig zijn ogen. Op een dag stelden we vast dat die doffe coma-ogen waren veranderd in zoekende ogen waar opnieuw glans in zat. Voorheen had Stig aldoor voor zich uit liggen staren, met een glansloze blik. Nu herkent hij ons opnieuw. En kan hij zich uitdrukken via zijn ogen. De ogen één keer sluiten, betekent een ja. Twee keer sluiten, is een nee.”

“Een andere vorm van communicatie die ze Stig in het revalidatiecentrum hebben geleerd, is via zijn rechterhand. Die kan hij intussen bewegen en aansturen. Zo steekt hij zijn duim op wanneer iets oké is en kan hij een vuist maken als hij iets niet oké vindt.”

Aangeboden door onze partners