De procedure was ingeleid door Didier Bellens, maar werd na zijn dood in februari 2016 voortgezet door zijn kinderen.

De arbeidsrechtbank verklaarde zich nu echter onbevoegd in de zaak en verwees het dossier naar de burgerlijke rechtbank. De rechter volgde het standpunt van Proximus, dat van mening is dat Bellens als zelfstandige werkte voor het toenmalige Belgacom.

Volgens Bellens’ kinderen werkte hun vader met een arbeidscontract bij het telecombedrijf en was zijn ontslag niet het gevolg van een zware fout, maar ging het om een politieke beslissing. Ze eisten elf miljoen euro aan schadevergoedingen, achterstallig loon en onbetaalde premies.