De omstandigheden in Kamp Castor, een Nederlandse legerbasis in de woestijn in Mali, zijn extreem: het kwik haalt er vlot de 50 graden Celsius en de lucht is er kurkdroog. Zo droog dat de meeste meters zelfs geen procentje luchtvochtigheid kunnen waarnemen. Als Verheggen hier water kon maken, dan zou het overal lukken.

En het lukte.

3 euro

Verheggen kwam op het idee tijdens een avondje uit. Wat als mensen in afgelegen gebieden hun eigen water konden aanmaken en zo vers drinkwater zouden hebben, hun eigen velden kunnen bewateren...? De impact zou enorm zijn, zeker als je weet dat ruim 750 miljoen mensen - ofwel ongeveer tien procent van de wereldbevolking - geen toegang hebben tot schoon drinkwater. Volgens het World Economic Forum is een watercrisis zelfs een van de grootste bedreigingen voor de mensheid de komende jaren.

Na heel wat geëxperimenteer slaagden Verheggen en enkele bevriende techneuten erin om een paar apparaten samen te stellen die in hun ogen mogelijk succes konden hebben. Het meest opvallende toestel kreeg de naam DCO3 en werkt op basis van een zogenoemd “peltier-element”. Dit plaatje - dat amper 3 euro kost - wordt nu onder meer al gebruikt om computerchips te koelen.

Hoe werkt het?

Als het element stroom krijgt (van een zonnepaneel), dan wordt de bovenkant heet en de onderkant ijskoud. Het is dan de bedoeling om de lucht zo fel af te koelen tot er condensatie ontstaat. Als dat lukt, is het alleen nog maar een kwestie van de condensdruppels op te vangen.

In Nederland werkte het meteen. Maar het klimaat bij ons is natuurlijk niet te vergelijken met dat van de woestijn. Iets wat Verheggen al snel merkte in Mali. “Een blikje cola uit de koelkast condenseert in Nederland al als het verschil met de buitentemperatuur 15 graden is. In Mali is dat meer dan 50 graden”, zegt hij in Algemeen Dagblad.

Techniek perfectioneren

Na drie dagen geen druppel water te zien en heel veel aanpassingen aan de opstelling van de DCO3, lukte het dan toch. Na zes uur hadden Verheggen en co een glas half gevuld. “Niet voldoende voor een gezin om van te leven”, geeft hij toe. “Maar het is nu aan anderen om met de techniek aan de slag te gaan en die te perfectioneren. Ik hoop echt dat universiteiten en wetenschappers hiermee aan de slag gaan. Het is een spotgoedkope techniek, hier zit toekomst in.”

Ook voor Verheggen zelf, de kunstenaar droomt er nu al luidop van om een gletsjer te bouwen in de woestijn.