Pinkpop barst dit jaar van de niet-alledaagse festivalacts. Op Bieber na deden ze het allemaal best goed, Sean Paul was geen uitzondering. De man zorgde voor het dansfeest van dag 2. Het recept voor de Jamaicaanse strandschotel is al jaren heel simpel: onder een wapperende reggaevlag een uur lang zwoele bassen en snedige tekst afvuren op een enthousiaste meute dansers. Belangrijk daarbij: de schaarsgeklede, rondborstige dames op de bühne. Het oog wil immers ook wat, nietwaar?

Sean is niet vies van wat booty. Kreeg hij op Pinkpop de kans, dan ging hij zonder twijfelen suggestief achter een van zijn danseressen staan. Dat Jamaicaanse libido weet je wel... “All the sexy ladies, make some noise!”

Klassiekers als We Be Burnin’, Gimme The Light en Like Glue gingen er op de zonnige Pinkpopweide in als zoete broodjes. Verder puurde Sean vooral uit zijn recente samenwerkingen met de nieuwe groten der aarde. Bailando, Shape Of You, Rockabye, iemand? Als het een clubhit werd de voorbije jaren, zat Sean Paul er vaak voor iets tussen. Muzikaal stelt zo’n liveshow dan weer niet heel veel voor. De band zorgt voor de ritmes, Sean zingt in en zweept het publiek op, de dj zorgt dat de boel plakt. Afsluiters werden stampers He Doesn’t Mind en Temperature. “Everybody bounce one last time!”