In 2016 besliste de Rijksdienst voor Arbeidsbemiddeling (RVA) om voor meer dan 87,5 miljoen euro aan werkloosheidsuitkeringen terug te vorderen, waarvan 39 procent uit Vlaanderen en 44,2 procent uit Wallonië. Het gaat dan om uitbetaalde werkloosheidsuitkeringen die achteraf onterecht bleken.

“Voor een terugvordering achteraf zijn verschillende redenen mogelijk”, legt minister van Werk Kris Peeters (CD&V) uit. “Het kan bijvoorbeeld dat iemand zijn uitkering moet terugbetalen omdat hij met terugwerkende kracht een ziekte-uitkering krijgt. Of bij de belastingaangifte blijkt dat de inkomsten uit zelfstandige nevenactiviteiten te hoog liggen om recht te hebben op een werkloosheidsuitkering.”

“Soms is het ook gewoon een vergissing. En is er sprake van bedrog, dan volgt een terugvordering met daarbovenop nog een sanctie”, vult Peeters aan.

Hoeveel gevallen van fraude er elk jaar ontdekt worden, houdt de RVA niet bij in zijn statistieken. Vlaams Belang-politica Barbara Pas, die de cijfers had opgevraagd, kan dat niet begrijpen. “Zoveel extra werk kan dat toch niet zijn, als dat in individuele dossiers al bijgehouden wordt?” Maar volgens Peeters brengt dat wel degelijk veel extra werk met zich mee.