laden.....

Vanspeybrouck kan zich de val nog goed herinneren. “De aankomst lag na een afdaling, dus we konden op voorhand vermoeden dat het gevaarlijk zou zijn”, aldus de West-Vlaming. “De valpartij gebeurde op 800 meter van de streep. Ik herinner me nog dat ik van achteraan werd aangereden en dan zijn we met een vijftal renners tegen de grond gekwakt. In het ziekenhuis in Noorwegen hebben we dan een CT-scan laten nemen, en op basis daarvan hebben we in samenspraak met Toon Claes beslist om de operatie in België te laten plaatsvinden. Dan volgden dus nog twee ambetante dagen en nachten. Heel je lichaam zit in een kramp om zo weinig mogelijk pijn te lijden. Ik was opgelucht dat we maandag in België arriveerden en de operatie kon plaatsvinden. Op zich is die goed verlopen. Ik had nog wel wat pijn, maar dat is logisch aangezien het geen simpele ingreep was. Het kan nu alleen maar beteren.”

Knop omgedraaid

“Na een mislukt voorjaar, dat bepaald werd door heel wat pech, had ik de knop omgedraaid”, vervolgde Vanspeybrouck. “Ik ben weer van nul begonnen en heb keihard getraind. In Frankfurt voelde ik me al goed. Die conditie kon ik doortrekken in enkele kleinere Belgische wedstrijden alvorens twee keer top-5 te rijden in Noorwegen. Ik voelde me heel goed en had het gevoel dat de vorm nog aan het groeien was. Ik keek met hoge verwachtingen uit naar de Ronde van België en Luxemburg, twee wedstrijden waar ik in het verleden al goed presteerde.”

“Toon Claes vertelde me dat ik met wat geluk dit weekend kan hervatten op de rollen. Hij zei wel dat het een zwaardere breuk betreft dan normaal. Dus het kan zijn dat de revalidatie net iets langer duurt. Het goede moment zal vooral afhangen van mijn gevoel dag per dag. Gelukkig heb ik de volle steun van mijn Duitse vriendin, die meteen naar België is afgezakt.”