“De friet zoals we die vandaag kennen - in staafjes gesneden aardappel, die tweemaal zijn gebakken - zijn uitgevonden in Parijs”, zegt de Franse culinaire historicus Pierre Leclerq. “Rond 1885 zijn de frieten voor het eerst opgedoken in de straten van Parijs. Rond die tijd ook doken de eerste recepten op in de Franse kookboeken. Deze frieten mag je niet verwarren met de huiselijke pommes frites, die in de 18de eeuw werden gebakken. Dat waren een ronde soort frieten die met zeer weinig vet werden gebakken in een pan.”

Pierre Leclercq voert literaire bronnen aan die zeggen dat de frieten zoals we die vandaag kennen vanaf het begin van de 19de eeuw werden verkocht in de straten van Parijs. Meer bepaald in de wijk van de Pont-Neuf en de Boulevard du Temple. Theaterbezoekers zouden na de voorstelling een frietje meepikken aan een van de straatstandjes.

Flauwe WK-match

Bernard Lefèvre, voorzitter van de nationale frietvereniging Navefri, moet eens hartelijk lachen. “Ah die Fransen. Ze hebben allicht niet verteerd dat ze zo flauwtjes van ons hebben gewonnen op het WK Voetbal. Allicht denken ze: nu gaan we die Belgen eens echt in hun hart treffen. En dus pakken ze ons onze frieten af. Het getuigt minstens dat het een top culinair product is, anders claimden ze het niet.”

“De vraag blijft: is het Frans van origine? Het antwoord is: dat niemand het ooit zal weten. Iets wat lekker is eens in vet bakken, dat deden Adam en Eva allicht al. In vet bakken is zo oud als de keuken. Dus dat principe kan niemand claimen. Maar voor goede frieten, heb je specifieke frietaardappelen nodig. En waar werden die eerst gekweekt? In België. Niet in Frankrijk. Als ze in de achttiende eeuw in Parijs stokjes aardappel in vet bakten, dan zullen die nooit zo lekker zijn geweest als de frieten die wij in België met onze aardappelen bakten.”

Wij al sinds 1830

In België verkopen we al frieten op straat sinds de onafhankelijkheid in 1830. Dat was een rijke periode met veel feesten. En daar hoorden altijd frieten bij. Een traditie die we nooit meer hebben losgelaten. Ook buiten de feestperiode blijven we frieten eten. “Nergens ter wereld is de concentratie frietkoten zo groot. Dat alleen al geeft ons het recht te zeggen: frieten zijn Belgisch”, zegt Bernard Lefèvre.