“In de chaos na de verkiezingen die Gbagbo verloren had van Alassane Ouattara, zijn door beide kanten zeer zware feiten gepleegd. De aanklager moest echter bewijzen dat deze zware schendingen van mensenrechten ook misdaden tegen de mensheid uitmaken - wat niet hetzelfde is - en dat Laurent Gbagbo daarvoor verantwoordelijk was - wat concrete bewijzen veronderstelt”, aldus Van den Wyngaert, die zegt teleurgesteld te zijn. Al in 2013, toen ze uitmaakte van de pre-trial chamber met drie rechters, was de Belgische van oordeel dat het bewijs niet volstond.

Van den Wyngaert stelt in het interview dat dossiers wel vaker niet goed voorbereid zijn en dat de bewijslast dikwijls onvoldoende is. Ook slepen procedures jarenlang aan omdat er een fout zit in de juridische infrastructuur. De pre-trial chambers die zaken moeten controleren op voldoende bewijslast, zorgen ervoor dat alles wordt vertraagd.

Op de vraag of het Strafhof zijn 145 miljoen euro per jaar nog waard is, antwoordt Van de Wyngaert dat het geld beter aangewend kan worden dan dat nu gebeurt. “De slacht­offerhulp zou men bijvoorbeeld kunnen loskoppelen van de strafzaken”, zegt ze. “Het hof moet nu eens goed in de spiegel kijken om te zien wat er veranderd kan worden. In de eerste plaats zal de kwaliteit van de bewijsvoering moeten verbeteren. Jegens de slachtoffers moet er veel meer duidelijkheid komen over wat ze kunnen verwachten. Daar is men nu mee bezig, met vallen en opstaan.”

En de griffie en de ngo’s moeten minder hoge verwachtingen creëren over wat mogelijk is. “Als er maar bewijzen worden aangeleverd voor dertig misdrijven, kunnen wij niet 5.000 slachtoffers laten deelnemen aan de procedure voor herstelbetaling”, zegt Van den Wyngaert.