In een interview dat Dennis Van Goethem van Het Nieuwsblad naar aanleiding van de nieuwe show van Van den Hoof deed, benadrukte Adriaan dat hij zichzelf niet echt een stand-upcomedian vindt: "Ik ben geen stand-upcomedian, zoals Alex Agnew of Bart Cannaerts. Geef hen een micro en ze beginnen moppen te tappen. Ik ben zelf meer een verteller", aldus de man die we inderdaad van vele stielen kennen: quiz- en programmapresentator, discobar Galaxie, maar die wel een theateropleiding genoot en dat nog altijd zijn eerste liefde vindt.

Hij vertelt vooral verhalen, over zichzelf, verhalen die gebaseerd in op herinneringen die hij naar boven haalde tijdens brainstorms met vrienden. Verhalen ook over verschijnselen, toestanden en figuren die de tijdsgeest bepalen. Waarover die gaan is bij Adriaan Van den Hoof vooraf niet wetenschappelijk exact te bepalen, want hij gaat er nogal prat op dat een deel van zijn show elke opvoering weer wel echt anders is. Van den Hoof stelt zich vragen bij de onderwerpen die hij aansnijdt, heeft er bedenkingen bij, maar zadelt de zaal niet op met zijn hoogstpersoonlijk vlijmscherp oordeel. Verwacht u dus niet aan een vloedgolf van verontwaardiging zoals bij Alex Agnew wel eens het geval kan zijn.

Jeroen Meus

"Van den Hoof is de Jeroen Meus van de comedy. Zijn nieuwe voorstelling drijft zoals gebruikelijk op nostalgie, maar hij wil ook iets kwijt over Bazart en Dries Van Langenhove", zo schreef comedyrecensent Karel Michiels in De Standaard, en Michiels weet waarover hij het heeft, want hij kent de sector al decennia.

Onderwerpen waar u zich mag aan verwachten: Vlaamse muziek, Bazart, Bo Van Spilbeeck, en twee ridders uit 1302 die zich afvragen wat Dries Van Langenhove met hun strijdkreet deed. En hier en daar ook meer dan een streepje muziek. Behoudens onverwachte wijzigingen natuurlijk.

Ja, maar eerst een diploma. Adriaan Van den Hoof. Zaterdag 4 mei, Capitole. Ticketinfo: klik hier.