De zoektocht is geen sinecure. Op zich kan de regering, zelfs in lopende zaken, perfect legaal die beslissing nemen, maar politiek ligt dat zeer moeilijk. Michel heeft namelijk geen meerderheid in de Kamer. Zoals in 2014 de hete aardappel doorspelen naar de architecten van de volgende regering, zit er echter ook niet in.

Bovendien worden langs alle kanten eisen gesteld. Commissievoorzitter Ursula Von der Leyen heeft vrouwen nodig om haar belofte van genderevenwicht in te vullen. N-VA, die zegt nog niets te hebben gehoord, vindt dat het best een Vlaming zou zijn. “Als het tot een harde Brexit komt, dan zal vooral Vlaanderen zwaar getroffen worden”, zegt Europees Parlementslid Geert Bourgeois.

De Franstaligen zien dat zo niet. Voor hen staat de benoeming van Michel als Europees president los van de nieuwe eurocommissaris. Na twee Vlamingen op een rij – Open VLD’er Karel De Gucht en CD&V’ster Marianne Thyssen – is het weer aan hen. En het feit dat N-VA nog niets gehoord heeft, betekent dat die koers verre van uitgesloten is.

Eén ding is zeker: veel tijd is er niet meer. “Europa verdraagt hierin geen uitstel”, zegt professor Europese Politiek Steven Van Hecke (KU Leuven). “Hoe langer we wachten, hoe kleiner de kans op een mooie portefeuille.” En hoe groter de blamage. Die kan Michel als kersvers voorzitter van de Europese Raad wel missen. (agy)