“Ik identificeerde me vroeger niet met heldenrollen”, aldus De Bouw. “Ze stootten me zelfs af. Vroeger kon ik echt niet waarderen als iemand zei dat ik de Mooie Jongen was. Door omstandigheden. Ik wil er niet verder over uitweiden, maar toen ik twaalf was heb ik ervaren wat voor aantrekkingskracht Mooie Jongetjes kunnen hebben op mensen met slechte bedoelingen. Een volwassen leraar heeft toen misbruik gemaakt van hoe ik eruitzag. Dat heeft ertoe geleid dat ik me - eerst onbewust en daarna steeds bewuster - heb afgezet tegen mijn zogenaamde schoonheid. Ik wilde er niets meer mee te maken hebben.”

Ondertussen heeft de acteur “die geschiedenis” verwerkt, zo verklaart hij in het weekblad. “Dat heeft erg lang geduurd, maar veertig jaar later kan ik een compliment ontvangen zonder ineen te krimpen. Ondertussen vind ik het zelfs best aangenaam.”