In de zomer van 2018 lieten ze hem nog gaan. Akpala was toen net geen 32 en vroeg een contractverlenging van minstens twee seizoenen. Toenmalig sportief directeur Hugo Broos weigerde en wou maar één seizoen geven. Zondag werd hij op zijn 33ste de nieuwe patroonheilige van KVO.
Voor het eerst sinds 24 augustus kon Oostende nog eens winnen, en het was onder zijn impuls. Oostende pakt zowaar zes op zes tegen Anderlecht, de club waarvoor Coucke zijn weireldploegsje liet zitten. De pret kon niet op, het was lang geleden dat het écht nog eens een heksenketel was aan zee. Akpala profiteerde van twee blunders en scoorde eigenlijk anderhalve goal. Wat een terugkeer. Hij moest er eens smakelijk om lachen. “Ik heb veel met de jongens gepraat de afgelopen week”, legde de Nigeriaan uit. “Er zit heel veel talent in deze groep, maar we moeten er nog de juiste mentaliteit in krijgen.”
Laat Akpala op mentaal vlak nu net een voorbeeld zijn. Zijn ervaring en staat van dienst werken aanstekelijk. En hij is een graag geziene gast. “Wanneer hij de kleedkamer binnenkomt, vult hij de ruimte”, knikt Michiel Jonckheere. “Zijn terugkeer is van goudwaarde voor ons. Hij kwam topfit op training en het was alsof hij hier nooit vertrokken is.”
Over zichzelf wou Akpala niet te veel praten: hij was vooral blij dat zijn nieuwe oude ploeg meteen won. “Hierop kunnen we bouwen. Het moest vandaag gebeuren en de manier waarop maakte niet uit. Het was zo lang geleden, terwijl deze club echt potentieel heeft. Dat er twijfels waren over mijn komst? Ik heb eigenlijk helemaal niets te bewijzen. Ik weet wie ik ben en wat ik kan.”
