2019 was op Spotify het jaar van Post Malone. De liedjes van de Amerikaanse rapper met de vreemde tatoeages werden meer dan 6,5 miljard keer beluisterd door mensen uit heel de wereld. Het meest beluisterde nummer van het aflopende jaar was dan weer Senorita, de zwoele samenwerking van popsterren Shawn Mendes en Camilla Cabello. Dat lied werd meer dan een miljard keer beluisterd.

Opvallend minder

Die miljarden streams lijken gigantisch veel, maar zijn toch opmerkelijk minder dan die van een jaar eerder. Want op het einde van 2018 was Drake de meest beluisterde artiest met meer dan 8,2 miljard streams, 1,7 miljard meer dan Post Malone dus. Het meest beluisterde nummer was ook van de Canadese rapper: God’s plan werd meer dan 1,1 miljard keer beluisterd.

Zowel de artiest als de hit van het jaar deden het dus opmerkelijk minder goed dan een jaar eerder. En dat in een jaar waarin, volgens door Rolling stone bemachtigde documenten, Spotify er meer dan 50 miljoen nieuwe gebruikers heeft bijgekregen. Een groei van meer dan 30 procent.

Drake-effect

Een verklaring vinden voor die daling is niet eenvoudig. Langs de ene kant speelt het Drake-effect: de Canadees is de meest beluisterde artiest aller tijden op Spotify en liet het afgelopen jaar niet van zich horen. Had hij dat wel gedaan, dan zou hij Post Malone wellicht zonder al te veel problemen voorbijgesneld zijn. Ook de release van de nummers speelt mogelijk een rol: de plaat van Drake kwam in 2018 vroeger op het jaar uit dan die van Post Malone in 2019. Dat kan een deel van de verklaring zijn.

Maar ook het feit dat er minder grote sterren lijken te zijn dan vroeger, speelt mee. Op Spotify daalt het aantal streams van de vijf meest beluisterde artiesten of groepen jaar na jaar, terwijl het aantal beluisterde nummers wereldwijd fors blijft stijgen. Dat betekent dat de streams meer verdeeld worden onder het ‘middenveld’, de grote hoeveelheid groepen die niet uitzonderlijk populair zijn.

Dat sluit aan bij een trend waar muziekkenners de jongste jaren steeds meer op wijzen: muziek wordt vluchtiger en er zijn minder platen, songs en artiesten/groepen waar we het label ‘tijdloos’ op kunnen plakken. Dat zie je ook op de muziekfestivals, waar organisatoren toch vooral nog bands met veel jaren op de teller, zoals Pearl Jam, The Cure en Metallica, boeken als headliners.