Is de spankracht voor de eindzege al weg uit de 22ste Tour Down Under? Het lijkt er op. Op weg naar Paracombe deelde Richie Porte een ferme tik uit aan Impey, Yates, Bennett, Dennis en co. In een nerveuze finale met enkele valpartijen trok een omvangrijk peloton naar de slotklim van anderhalve kilometer aan 9,3%. Marco Marcato opende te voortvarend en werd ingerekend door Kenny Elissonde met kopman Richie Porte in het wiel. Nog voor halfweg de klim nam Porte het commando over. Van de kop af snelde hij weg. Dylan van Baarle met Rohan Dennis in het wiel konden niet volgen.

Net als bij de vorige passage in 2017, stond er op weg naar Paracombe geen maat op Porte. Aan de finish had Porte een voorsprong van vijf seconden op een eerste achtervolgende groep. Na Deceuninck – Quick Step en Lotto-Soudal is ook Trek-Segafredo al verlost van de nul. Porte was dan ook oprecht blij met de zege en bedankte zijn ploegmaats. “In de nerveuze finale hielden ze mij perfect uit de gevarenzone. Ze deden het fantastisch.”

Toch was de 34-jarige Tasmaniër niet honderd procent tevreden. “Ik had graag nog wat meer tijd gepakt op Impey en co. Alles blijft speelbaar.” Vriendelijk van Porte, maar in de wetenschap dat hij al vijf jaar ongeslagen is op de Willunga Hill, kan een tweede eindzege hem bijna niet meer ontsnappen. Enkel de waaiers van de komende dagen kunnen nog roet in het eten gooien. Er staat meer wind dan de voorbije jaren in South Australia. Vrijdag en zaterdag krijgen we twee vlakkere etappes in de buurt van de oceaan, waar de wind vrij spel heeft. Porte kan met wereldkampioen Mads Pedersen wel rekenen op een ploegmaat die vertrouwd is met koersen in waaiers.

Yates verrast ondanks knie

The best of the rest na Porte was verrassend Simon Yates. De Brit was in de etappe van donderdag nog betrokken in de grote valpartij waarin Ben Hermans zijn sleutelbeen brak. Yates liep daarbij een knieblessure op. Binnen zijn ploeg Mitchelton-Scott werd zelfs gesproken over dezelfde blessure als die van Tom Dumoulin in de voorbije Giro, maar daar was daags nadien niet veel van te merken: “Ik heb wel veel pijn gehad, maar gek genoeg gaat het op de fiets beter dan ernaast. Tijdens de rit had ik nauwelijks last. Ik ben dan ook erg tevreden met het resultaat, zeker in de wetenschap dat de beklimming van Willunga Hill op de slotdag mij beter ligt dan het korte werk naar Paracombe”, aldus Yates, die in de stand vierde staat op elf seconden van Porte. Zijn ploegmaat Daryl Impey volgt als tweede op zes seconden. Robert Power (Sunweb) op plaats drie is voorlopig de revelatie.

Werkmier De Gendt

Onze Belgen speelden in de derde etappe geen hoofdrol. Voor de start hadden vele ploegleiders en collega’s een ontsnappingspoging van Thomas De Gendt getipt, maar de hardrijder van Lotto-Soudal maakte snel komaf met die verwachtingen. “Caleb is de leider in het klassement. Ik zal dus op kop rijden, met veel plezier trouwens”, aldus De Gendt die hier in Australië is om te werken aan zijn vormpeil met het oog op zijn vaste afspraak Parijs-Nice.

Devenyns volgens zijn waarde

De eerste landgenoot in de uitslag was Dries Devenyns op plaats dertien. Hij kwam binnen in een tweede achtervolgend groepje op vijftien seconden met daarbij ook Romain Bardet. “Ik ben tevreden. Meer zat er niet in. Het was lastig. De wind blies in het nadeel, waardoor het moeilijk was om tempo te maken, behalve als je Richie Porte heet en een wereldcoureur bent. Het was indrukwekkend om zien hoe snel hij wegreed. Nadien offerde Dylan Van Baarle zich nog op om in dienst van Rohan Dennis tempo te maken, maar ze kwamen niet veel dichter”, zegt de renner van Deceuninck - Quick Step.

Devenyns kwam naar de Tour Down Under met de ambitie om top tien te rijden. Hij staat nu elfde. “De top tien wordt moeilijk. De waardeverhoudingen werden hier al duidelijk. Ik denk dat het klassement min of meer vastligt. Het belangrijkste is dat ik rond rijd met een goed gevoel. Na vorig seizoen lag ik zes weken stil. Het is een fijn teken dat ik hier al zo goed kan meedoen”, aldus de Oost-Vlaming uit Kwaremont, die na zijn Australische campagne afzakt naar de Ronde van de Provence en enkele andere koersjes in Zuid-Frankrijk. De Vlaamse klassiekers rijdt hij niet. Via de Ronde van het Baskenland zal hij toewerken naar de Waalse klassiekers waar hij Julian Alaphilippe zal helpen.

Van Der Sande denkt aan volgende week

De tweede Belg in de uitslag was verrassend niet Tosh Van Der Sande, maar Jens Keukeleire. Van Der Sande bolde samen met Caleb Ewan meer dan twee minuten na Porte over de streep. “De slotklim was een inspanning van vijf minuten. Dat is twee à drie minuten te veel voor mij. Vorige week waren we met de ploeg deze helling komen verkennen en ik had toen al aangegeven dat ik het niet zag zitten. Zeker zo vroeg op het seizoen en tegen zo’n deelnemersveld gaat dit mijn petje te boven. Na twee minuten sprinten, ontplof ik volledig. Dit was meer klimmen dan punchen”, zegt de renner van Lotto-Soudal, die volgende week wel iets verwacht van de Cadel Evans Great Ocean Race. “Binnen de ploeg zeggen ze dat het iets voor mij is. Ik ben er nog nooit geweest, dus ik ben wel benieuwd. Met enkele zesdaagses in de benen behoor ik qua conditie alleszins bij de betere helft van dit peloton.”

Rituitslag

1 PORTE Richie (Trek - Segafredo)

2 POWER Robert (Team Sunweb) +05”

3 YATES Simon (Mitchelton-Scott)

4 DENNIS Rohan (Team INEOS)

5 ULISSI Diego (UAE-Team Emirates)

6 IMPEY Daryl (Mitchelton-Scott)

7 VAN BAARLE Dylan (Team INEO)

8 GESCHKE Simon (CCC Team)

9 BENNETT George (Team Jumbo-Visma)

10 HAMILTON Lucas (Mitchelton-Scott) +13”

11 BARDET Romain (AG2R La Mondiale) +15”

12 BYSTRØM Sven Erik (UAE-Team Emirates)

13 DEVENYNS Dries (Deceuninck - Quick Step)

14 PERNSTEINER Hermann (Bahrain - McLaren)

15 CATTANEO Mattia (Deceuninck - Quick Step)