“Hij laat een vrouw, drie kinderen, twee kleinkinderen en acht miljard kleine plastic mannetjes achter”, tweette een ex-collega over de Deen Jens Nygaard Knudsen. Knudsen overleed afgelopen week op 78-jarige leeftijd. De naam zegt je misschien niets, maar hij had misschien wel een enorme invloed op je kindertijd. Knudsen is namelijk de bedenker van het wereldberoemde gele legomannetje. In 1978 kwam hij met het vier centimeter grote poppetje aanzetten en ondertussen bestaan er al enkele duizenden varianten van.

Knudsen kwam in 1968 bij LEGO terecht door een advertentie in een lokale krant. Zij zochten een legobouwer en hij kreeg de opdracht honderden kleine lego-autootjes en elektrische treinen te bouwen. Hij leverde goed werk en bedacht later ook de brandweerpost, het politiekantoor en het ziekenhuis. Alle drie gekenmerkt door een helikopter op het dak. Een idee van Knudsen dat vandaag nog steeds gebruikt wordt.

Hij had dus auto’s, huizen en een heleboel andere gebouwen. Maar er was niemand om daarin te rijden of te wonen. LEGO bedacht daarom een eerste ‘gezin’, maar die waren geen groot succes. De figuurtjes waren te groot en pasten niet in de bestaande gebouwen. Knudsen ging aan de tekentafel zitten en ontwierp ‘The Extra’. Een poppetje dat niet veel verschilt van de huidige mannetjes. Maar het probleem: geen armen, geen gezicht en geen beweegbare benen. Het waren veeleer standbeelden dan mannetjes.

Eén kleur

Knudsen ging opnieuw aan het tekenen en in 1978 introduceerde LEGO ‘The minifigures’. Mannetjes zo hoog als vier opeengestapelde legoblokjes met beweegbare armen en benen. Zijn eerste ontwerp was een politieagent en niet veel later volgde ook een astronaut. Een lachend gezicht, gele huidskleur en een uniform in slechts één kleur. De poppetjes moesten zo neutraal mogelijk zijn volgens Knudsen. Gender of etniciteit kon enkel duidelijk gemaakt worden door accessoires.

De poppetjes waren een razend succes en vooral de nieuwe set rond het thema ruimte, inclusief astronaut, deed het erg goed. Het bouwpakket werd verkozen tot “Europees speelgoed van het jaar” en LEGO kon dat jaar 500 extra werknemers aannemen. Knudsen kreeg ook een promotie en werd hoofdontwerper.

Ooglapjes en baarden

Maar elf jaar later hadden de minifigures hun limiet bereikt. De Deense ontwerper had een volledige piratenset ontwikkeld, maar was toch niet tevreden. De strijd tussen goed en kwaad kwam niet duidelijk genoeg over. De reden: alle poppetjes hadden een lach op hun gezicht. “Het was nodig om de gezichtsuitdrukkingen van de minifigures te veranderen om geloofwaardige piraten te creëren. Een echte piratenkapitein heeft een ooglapje, een houten been en een haak als hand”, zei Knudsen destijds. Voor het eerst kregen de legomannetjes dus ooglapjes, baarden, kapsels, make-up en afwijkende armen en benen.

Daarna duurde het niet lang voor de lego-ontwerpers met alle mogelijke vormen en kleuren aan de slag gingen. Elk jaar kwamen er nieuwe variaties bij. Van basketbalspelers tot superhelden, buitenaardse wezens en zelfs Harry Potter. Knudsen laat uiteindelijk op zijn 78ste een wereld achter met zowat evenveel legomannetjes als mensen.