De documentaire “Als je eens wist”, van Hilde Van Mieghem, vertelt in drie afleveringen over verschillende vormen van kindermisbruik en familiaal geweld. Na afloop van elke aflevering werd expliciet verwezen naar hulpverlening en hulplijnen.

LEES OOK. Hilde Van Mieghem: “Ik kreeg verwijt dat ik Bart De Pauw gelyncht heb. Sorry, dat is dikke bullshit”

Meer dan twee op de drie oproepen die 1712 kreeg, gingen over kindermishandeling. Het aantal personen met een verwerkingsproblematiek over wie 1712 gecontacteerd werd, steeg van 3 naar 34 personen. Bij tientallen oproepen ging het over kindermishandeling van vroeger. Het gaat om de oproepen in de periode van 10 tot 27 februari - de documentaire werd uitgezonden vanaf 11 februari.

Ook bezorgde buren

“De afgelopen weken stond de telefoon nauwelijks stil”, zegt Wim Van de Voorde, Vlaams coördinator van 1712. “Tijdens zo’n campagnes zien we dat onze capaciteit - één telefoonlijn per provincie en één chatlijn - absoluut noodzakelijk is om het groot aantal oproepen op te vangen.” Vooral volwassenen uit de nabije omgeving van het kind contacteerden 1712, zoals (stief)ouders, grootouders of andere familieleden, soms ook bezorgde buren of kennissen van de betrokkenen.

Bij Tele-Onthaal voerden ze sinds de start van de documentaire gemiddeld vier gesprekken per dag rond kindermishandeling en 1,5 rond incest - dubbel zoveel als gewoonlijk. Vooral de eerste uitzending leidde tot een piek. Het waren opvallend meer vrouwen (90 pct) die Tele-Onthaal contacteerden, zeker in vergelijking met het reguliere jaarpercentage rond dat thema (75 pct vrouwelijke oproepers).

“De Canvasdocumentaire maakte bij vele slachtoffers van vroeger misbruik iets los”, zegt Van de Voorde. “Ze contacteerden 1712 om hun verhaal te vertellen of met een concrete hulpvraag. Ook voor die slachtoffers is hulplijn 1712 er.”