De Brit maakte van dichtbij mee hoe hard doping het wielrennen in zijn greep had. “Ik werd prof in 2008 en dacht dat het een goede tijd was, dat de gekke jaren achter ons lagen. Maar ik kreeg de shock van mijn leven toen ik op mijn 23ste naar de Tour de France ging”, aldus Froome bij Cyclingnews. “Ik geloofde mijn ogen niet. Gasten werden uit koers gehaald vanwege doping. Een van mijn ploegmaats, die over mij zat in de ploegbus, werd in handboeien afgevoerd. Het heeft me de ogen geopend.”

Maar volgens Froome is de situatie er sindsdien enorm op vooruitgegaan, en staat het wielrennen er nu goed voor. “De invoering van het biologische paspoort had een grote impact. Ze zijn nu heel strikt met controles. We moeten letterlijk laten weten waar we elke dag van ons leven zijn, zodat we getest kunnen worden. Volgens mij staat het wielrennen er goed voor.”

Maar toch hangt er rond de sport nog vaak een zweem van doping. Interviewer Kevin Pietersen geeft als voorbeeld dat hij de liefde voor het wielrennen een paar jaar kwijt was, na de onthullingen van Lance Armstrong over zijn jarenlange dopinggebruik. De zevenvoudige Tourwinnaar - die al zijn zeges moest afgeven - werd zo het uithangbord van een generatie die bekendstond om systematisch dopinggebruik. “We moeten ons nog steeds verantwoorden voor die generatie”, is Froome streng. “Het is al zeker 15 jaar geleden, maar we praten er nog steeds over. Die periode heeft het wielrennen veel schade toegediend, maar ik geloof rotsvast dat de sport een pagina heeft omgedraaid. Ik denk niet dat ik de Tour vier keer zou gewonnen hebben als de tijden niet waren veranderd. De sport staat er nu goed voor. Natuurlijk is het frustrerend dat we steeds dezelfde vragen krijgen en onze prestaties in vraag worden gesteld, maar wat kunnen we eraan doen? We weten dat we goed bezig zijn, we hebben niets te verbergen”, besluit Froome.