Hij vertelt het nog altijd met smaak. Als zijn gedachten even naar zijn overleden ouders gaan. Hoe zijn vader een man van veel werken en weinig woorden was. Hoe hij in trefzekere slagzinnen en een eigen ­codetaal communiceerde. Als er zich een naschools probleem voordeed, zei hij steeds even stoïcijns: “Pak een stukske papier en werkt al eens iets uit.” Om niet te hoeven zeggen dat hij het ook niet wist.