Leander Verdievel (38) had zijn nieuwe boek eerst ‘De wachtzaalvader’ genoemd. Omdat zijn kinderwens tien jaar lang in deprimerende wachtkamers bleef steken. Eerst in die van kankerspecialisten, dan in die van fertiliteitscentra tijdens 17 ivf-behandelingen, en uiteindelijk op een adoptiewachtlijst. Zijn twee kinderen zijn al dat wachten meer dan waard geweest. “Maar ik voelde me vaak eenzaam. Het wordt tijd dat mannen durven te spreken over onvruchtbaarheid.”