Kletsnat weer, veel wind en een bijzonder sterke Nederlandse ploeg maakten er in Plouay ondanks de korte afstand een erg geanimeerde afvallingsrace van. Onder meer Europees tijdritkampioene Anna van der Breggen zorgde nog voor halfkoers voor een grote schifting in het peloton.

Een eerste beslissing viel ruim zestig kilometer voor de finish, toen een groep van tien rensters wegreed. Lotte Kopecky maakte solo de oversteek, nadien kwamen de topfavorieten voor de titel met een tweede groep aansluiten. Het achtervolgende peloton zou nooit meer aansluiting maken. Nederland was in de kopgroep in overtal en bleef de rest bestoken met aanvallen. Het was uiteindelijk Van Vleuten die de beslissing forceerde door weg te rijden met Elisa Longo Borghini en Katarzyna Niewiadoma. In een later stadium kon enkel Chantal Van den Broek-Blaak nog terugkeren.

Longo Borghini slaagde er in de slotronde in om het de rest knap lastig te maken op de hellingen, en kreeg Niewiadoma en Van den Broek-Blaak zo in de problemen. Maar Van Vleuten kraakte niet, plaatste zelf ook tevergeefs een aanval, maar slaagde er in de sprint toch nog in haar Italiaanse concurrente te verrassen. Zo veroverde ze op haar 37e in haar eerste Europese kampioenschap meteen de titel. Niewiadoma hield Van den Broek-Blaak van brons, de Franse Audrey Cordon-Ragot reed solo naar de vijfde plek.

Lotte Kopecky werd de eerste Belgische op een knappe zevende plaats. Ze verloor 3’27” op Van Vleuten, die in 2020 zes van de acht wedstrijden waaraan ze deelnam won.

Uitslag:

1. Annemiek van Vleuten (Ned)in 2u50:46

2. Elisa Longo Borghini (Ita) + 00:00

3. Katarzyna Niewiadoma (Pol) + 00:06

4. Chantal Van den Broek-Blaak (Ned) + 00:06, 5. Audrey Cordon-Ragot (Fra) + 2:30, 6. Lisa Brennauer (Dui) + 3:28, 7. Lotte Kopecky + 3:28, 8. Marianne Vos (Ned) + 3:28, 9. Elena Cecchini (Ita) + 3:28, 10. Amy Pieters (Ned) + 3:28

Bliksemafleider

Van Vleuten kroonde zich tot haar eigen verbazing tot winnares in Plouay. “Opeens was ik weg”, zei ze aan de NOS na afloop. “Ik reed niet mee omdat ik wist dat we het met twee (met Van den Broek-Blaak, red.) wilden spelen. Ik was bliksemafleider, tot frustratie van Longo Borghini en Niewiadoma. Ik had ook al zoveel gedaan en plots zat ik in de kopgroep.”

Maar toen haar landgenote moest lossen, was het aan de wereldkampioene om toch voor de zege te gaan. “Het beste was er bij mij wel af en Longo Borghini was hartstikke goed vandaag. Ik kreeg het niet cadeau. Ik was wel blij dat we Niewiadoma kwijtraakten omdat ik weet dat ik sterker ben dan Longo Borghini in een sprint. Maar ik begon eigenlijk te vroeg. Dat was wel een beetje dom (lacht). Ik voelde wel druk vandaag omdat ik eigenlijk wilde dat de anderen zouden winnen. We hebben de koers heel zwaar gemaakt en ik ben best gaar nu.”

Van den Broek-Blaak beaamde de woorden van Van Vleuten. “Om heel eerlijk te zijn baal ik natuurlijk wel. Als het een sprint was geworden, had ik zeker een grote kans gemaakt. Maar Annemiek wint, dus moet ik blij zijn, ook omdat ze voor mij wilde rijden. Annemiek reageerde echter fantastisch en maakte het geweldig af.”

De 37-jarige Van Vleuten mikt nu op La Course, die zaterdag wordt afgewerkt tijdens de Tourstart in Nice, en de Ronde van Italië. Daarna staan de klassiekers op haar programma. “Ik kruis mijn vingers dat we nog de hele kalender kunnen afwerken.”