Voor een tweede week op rij schakelt uw wekelijkse cultuuragenda over naar ‘Ik luister Gents’. Bij gebrek aan podia zetten we Gentse bands en artiesten maar al te graag even op een pied de stal. Op ‘Antenna’, de eerste van Kosmo Sound, horen we wat we zo leuk vinden aan die Gentse jazzscene. Er worden grenzen verlegd. Heilige huisjes worden omgestoten. Kruisbestuivingen komen tot stand. Het zestal van Kosmo Sound gaf een draai aan het dubgenre en injecteerde rock, jazz, een vleugje synths en verrassende ritmes. Hoog tijd om eens te luisteren bij Marius Couvreur, drummer en een van de founding fathers van Kosmo Sound.

Eerst en vooral. Zeg ik nu jazz dub of dub jazz?

Marius Couvreur: (na een twijfelende stilte) Dub jazz dub misschien? Nee, het maakt me niet uit eigenlijk.

Wanneer was de oerknal van Kosmo Sound?

Couvreur: In 2016 wilde ik samen met Mattias (Geernaert, bassist) iets doen met dub als muzikanten met een jazzachtergrond. Daarom hebben we nog vier extra muzikanten overtuigd. Het eerste half jaar hebben we vooral veel geluisterd naar dub. Edmund (Lauret, gitarist) had zelfs nog nooit eerder van het genre gehoord.

Was een stijloefening in het genre jullie doel?

Couvreur: Nee, we hebben de elementen die we leuk vonden overgebracht naar de band. Eigenlijk is Kosmo Sound geen dub meer. Dub is een heel eigen stijl, met heel nauwe lijnen. We spelen alle zes in heel verschillende bands, en dat maakt het interessant. We startten van iets zeer afgelijnd en dan vuurden we onze eigen stijlen er op los. Door veel te spelen hebben we elkaar gevonden en lieten we de pure dubvibe los.

Je schreef zelf enkele nummers, zoek je als drummer sneller de botsende maatsoorten en wringende ritmes op?

Couvreur: Ik vond het een uitdaging om een beluisterbaar nummer te maken met ritmische gekkigheidjes zoals in ‘Fortune’. Het moest de luisteraar even op het verkeerde been zetten en toch niet té crazy overkomen.

In een eerder interview bij de release van de single ‘Aunt Sister Liydia’ gaf je toe dat het niet evident is om als instrumentale band nummers een naam te geven. Wat moeten we ons voorstellen bij een nummer als Yeasterday?

Couvreur: Dat is een nummer van Bos (Debusscher, toetsen). Zoek er niet te veel achter. Het is gewoon een woordspeling met gist-eren en het Engelse woord voor gist (yeast). Het nummer gaat wel over ‘tijd’.

Veel muzikanten en bands zitten in hetzelfde coronaschuitje. Maar hoe zwaar valt dit nu bij jullie?

Couvreur: (vloekt) Niet publiceren hé. (lees verder onder de foto)

We zouden niet durven. Hoe slecht valt die crisis, net nu jullie plaat klaar is?

Couvreur: Je moet weten, zoiets valt altijd slecht. Timing is essentieel. Moest het vorig jaar geweest zijn, dan kwamen onze uitstapjes naar Engeland in het gedrang. Of wonnen we het muziekconcours Soundtrack misschien niet en dan stonden we niet waar we nu staan.

Je hebt er toch voor gekozen om het album te releasen.Couvreur: Ja, We blijven niet bij de pakken zitten. Het releaseconcert in de Handelsbeurs op 27 november kan niet in zijn gewone vorm doorgaan. We zullen het concert live streamen. We maken er iets moois van!