“Diene Couvreur is een vrie bezige bij”, horen we u denken. Jawel, het lijkt wel de Couvreur-maand in de Cultuuragenda. Enkele weken terug interviewde De Gentenaar de drummer omdat hij met een z’n andere band Kosmo Sound’ ook een nieuwe plaat uitbracht.

Wat hebben jullie met Helena Blavatsky?

Ik zag Madame Blavatsky in een aflevering van Beavis and Butthead. Ze is er een

waarzegster die de toekomst van de twee heren ziet in haar glazen bol. Later kwam ik te weten dat de echte Blavatsky nog veel verder ging in het bestuderen van het bovenmenselijke en de hogere sferen. Ik zag ineens het gekke verband met wat ik deed met mijn muziek. Zelf ben ik zeer aards en sceptisch voor alles wat niet met wetenschap te verklaren valt, maar als het op muziek aankomt tasten we toch nog steeds in het donker.

Muziek kan net wel gevoelens in mij aanspreken die ik op geen andere manier kan ervaren of oproepen. Voor mij is het onverklaarbaar hoe zelfs één nummer ons in zoveel verschillende sferen kan meenemen. En dat door een hoop noten na elkaar te plaatsen. Op die manier doen we ook een studie naar het bovennatuurlijke, net zoals onze goede vriendin Madame Blavatsky.

De nieuwe plaat heet ‘Rocket Science’, heb je die gemakkelijk gevonden?

Dit komt van de heerlijke uitspraak: 'It's not rocket science', waarmee je zegt dat iets heel gemakkelijk is. Onze muziek is dus wel rocket science! En dat is niet arrogant bedoeld, alsof we onszelf zo geniaal vinden. Zie het als wat tegenwicht voor de minimalistische trend bij songwriters. Ik heb het gevoel dat het tegenwoordig verboden is om meer dan één idee te verwerken in een nummer. Eenvoud heerst, een song mag maximum vijf akkoorden tellen. Elk nummer lijkt maar al te vaak als twee druppels water op de vorige track op het album.

Te veel variatie in een lied is not done. En daar wil ik graag van afstappen. Ik maak het mezelf al graag eens wat moeilijk. En ik ben niet alleen hoor. Er zijn al genoeg nummers geschreven die wel alle kanten uitgaan.. Denk maar aan de klassieke muziek waarin heel vaak geen noot herhaald wordt. Hetzelfde met de vroege jazz-rock. In al onze nummers hebben we heel veel tijd gestoken. Zowel bij het componeren, als het arrangeren als het vinden van exact de goeie sounds...

Ook bij deze plaat, hoe kom je aan de namen van de nummers?

Vaak bestaat de titel al vóór het nummer. Op mijn gsm heb ik een lijstje waarin ik af en toe woorden of uitspraken noteer die ik als titel zou kunnen gebruiken. Wanneer ik in Ableton (muziekprogramma) aan een nummer begin, noem ik het naar een van de ideetjes uit m’n lijstje. Meer zit er niet achter.

Ik heb er ook al aan gedacht mijn nummers geen naam meer te geven en de muziek voor zichzelf te laten spreken. Als mensen mij naar een bepaald liedje vragen beginnen ze het toch meestal voor te zingen: TADA TADA TA TADA TADA TA, PIEUW PIEUW PIEUW. En dan weet ik ook perfect waarover het gaat.

Een andere band van je heet Kosmo Sound en je nieuwste plaat Rocket Science. Heb je iets met de ruimte?

Ik denk dat de ruimte een dankbaar beeld is voor instrumentale muzikanten. Het is mooi, het is abstract, het is veelzijdig en je kan er eindeloos in verdwalen. We hebben geen teksten om een expliciete boodschap over te brengen maar we gaan wel op zoek naar beelden die onze muziek kunnen vatten.

Hebben jullie nummers van een vast recept? De twee belangrijkste voorwaarden zijn eigenlijk tegengestelden. Ik vind het erg belangrijk dat muziek een goeie balans heeft tussen herkenbaarheid en vernieuwing. Herkenbaarheid is wat je krijgt door alle stijlkenmerken nauwgezet toe te passen en eerder gedane ideeën te recycleren. Niets mis mee, for the record, en zelfs heel belangrijk! Want aan de andere kant staat vernieuwen: sounds, ritmes, melodieën, harmonieën spelen die de luisteraar nog nooit gehoord heeft. Daardoor blijf je geprikkeld. Dat maakt het spannend. Ga je hierin echter te ver dan heb je als luisteraar geen houvast meer en haak je af. Zo probeer ik bijvoorbeeld in een melodie altijd op zoek te gaan naar een zekere creatieve wending die ik denk nog nergens anders gehoord te hebben maar tegelijk wel iets behapbaar te maken. En de derde voorwaarde: (sub) bass. Geen Blavatskynummer zonder zware prominente bas in.

Door wie laat je je graag beïnvloeden? Bij welk optreden of welke plaat dacht je: zoiets wil ik ook maken?

De meest voor de hand liggende zijn Hudson Mohawke, Flume, Dorian Concept... Dichter bij ons heb je bijvoorbeeld Pomrad waar ik van in het begin erg naar opgekeken heb. Wat hij doet heeft me altijd erg geïnspireerd en zal duidelijk ook een deel van Madame Blavatsky's DNA bepaald hebben: de synthesizers, de bass music, de funkyness. Die helemaal aan Prince te danken is by the way. Prince op het Sint-Pietersplein was waarschijnlijk een van de meest legendarische optredens die ik gezien heb. Een recentere ontdekking is Ivy Lab. Twee geniale producers uit Engeland die met elk nummer iets totaal ongehoords doen en toch is elk nummer direct een hit voor mij. Awel, zoiets wil ik ook maken! Check trouwens zeker onze Spotify playlist 'Madame Blavatsky's corner' voor een greep uit de artiesten die ons inspireren.

Hoe hard mis je het publiek? Is dit meer bij deze band dan bij je andere bands?

Het is natuurlijk wat ongelegen dat we onze plaat niet live kunnen voorstellen. Maar we repeteren nog steeds en van zodra het weer kan gaan we er meer staan dan ooit! Gelukkig voelen we ook nu, ondanks de omstandigheden, nog de verbondenheid met ons publiek. Mensen tonen nog altijd hun appreciatie door ons iets te laten weten als ze het album geluisterd hebben of ons op de radio opgevangen hebben. Hartverwarmend! Blijven doen iedereen!

Akoestisch of Elektronisch?

Elektroestisch. Alle songs zijn eerst elektronisch tot stand gekomen. Ik maak ze in Ableton en breng dan partituren naar de repetitie en leer het nummer aan aan Artan, Jonas en mezelf. In eerste plaats geef ik hen dan ook letterlijk de sounds die ik gebruikte bij het producen maar vanaf dan kijken we hoe we het nog kunnen verrijken door hun toevoegingen en door het meer naar een bandcontext te vertalen. Het genre dat we spelen situeer ik eerder tussen de elektronische muziek maar zonder de live muzikanten was het niet hetzelfde geweest.

Waar wil je wel eens optreden?

Ik ga al heel mijn leven naar Dour festival. Daar ben ik toch wel mijn hart verloren. Ik zou er een been voor inruilen om daar eens te mogen spelen in de Boombox of zo. Dour, als je dit leest, bel mij eh.

Mooiste plekje in gent om op te treden?

Alles hangt af van het publiek. Ik heb al in prachtige en grote zalen gespeeld waar het publiek totaal niet mee is en ik heb al in kleine vuile kroegen gespeeld waar iedereen er keihard in zit. En dat is allesbepalend. Een bende mensen die met u op dezelfde golflengte zit, gevoed door muziek: dat is waar we het voor doen.

Hoe overleef je als muzikant in coronatijden? Doe je een andere job?

Wel, ook vóór corona was het al erg moeilijk om te overleven als puur uitvoerend muzikant. Ik heb altijd gezorgd dat ik naast muziek nog op een vast inkomen kon rekenen om mezelf zogezegd tijd te kopen om met muziek bezig te zijn. Eerst als sociaal werker en nu als muziekleraar op de muziekschool. In tijden als deze merk je wel extra hoe belangrijk dit is.

Wat is volgens jou het belang van artistieke vakken op school? Onderschat, overschat?

Zelf heb ik altijd op de Freinet-school gezeten. Er was daar per definitie meer ruimte voor expressie en creativiteit. En dat is volgens mij essentieel voor de ontwikkeling van kinderen maar evengoed van volwassenen. Ik weet niet of het uurtje 'kunst' in de week hiervoor de oplossing is maar ik geloof wel dat kunst en creativiteit meer verweven zouden moeten zitten in heel het curriculum. Kunst verbaast, daagt uit, prikkelt, intrigeert... Net die dingen die je ook van onderwijs verwacht.

Laatst werd je gespot in de nieuwe clip ‘Gospel’ van de Gentse band ‘Crossbeat’. Ben je naast muzikant ook al acteur?

Dries Merre is een goeie vriend van mij en m’n vriendin. ‘Gospel’ gaat over vrienden die een slechte invloed hadden op hem dus ja, dan heeft hij mij gebeld... Haha, nee, hij zocht mensen met een bepaalde kledingstijl en vooral mijn vriendin paste in dat plaatje. Als ik mijn best deed mocht ik ook mee. Het was voor ons beide de eerste keer dat we als 'acteur' in een clipje meededen maar we hebben ons geweldig geamuseerd.

Ben je een grote van fan van Crossbeat?

Ik geniet er zeer van! Hij maakt heel vette sounds en zet een erg mooie en unieke stemming neer. Crossbeat zoekt met gelijkaardige elementen als Madame Blavatsky heel andere sferen op. I like it!

Horen we nog van hem?

Dries en ik horen elkaar de laatste tijd regelmatig om onze verzuchtingen te delen over hoe moeilijk het is iets te betekenen in de muziekscene met de muziek die wij maken. Maar ik geloof nog altijd dat kwaliteit uiteindelijk boven komt drijven en daarom ben ik ervan overtuigd dat we nog veel van hem gaan horen!