LEES OOK. Team Borlée wordt Vlaams na aanhoudende strubbelingen met Waalse atletiekbobo’s

Minister Weyts verwelkomde in een groepschat Team Borlée: “Deze transfer kan vreemd klinken. Maar de tijd dat we tevreden waren met een olympische bronzen medaille kleiduifschieten, ligt achter ons. Wij mikken als Vlaanderen op acht medailles in Tokio 2021. Op dat vlak hebben we elkaar gevonden op het vlak van ambitie en professionalisme: de top-8 op internationale kampioenschappen. Voor de Tornados mikken we op een olympische medaille, voor de Cheetahs en de gemengde 4x400m op top-8.”

Jonathan Borlée: “Elk detail telt”

“Sinds 2008, onze eerste Spelen, zijn we fier om België te vertegenwoordigen”, zegt Jonathan Borlée. “Elk detail telt daarbij. Het is essentieel om daarbij in een serene omgeving te kunnen functioneren. Vlaanderen zal ons daarbij op weg zetten richting Olympische Spelen en 2022.”

Waarmee hij met ‘sereen’ wil zeggen: het water tussen Team Borlée – en vooral Jacques Borlée – en de Waalse atletiekbond (LBFA) is al jaren te diep. Jacques Borlée zit al jaren in een persoonlijke oorlog verwikkeld met de Waalse atletiekbobo’s. Hij wil geen olie op het vuur gooien. “De reden? Iedereen die in de atletiek zit, weet waarover het gaat. Het gaat nu over de toekomst. Het is belangrijk om de sereniteit terug te vinden.”

“Met geld heeft het in elk geval niets te maken”, aldus Jonathan. “Anders waren we al veel vroeger overgestapt naar Vlaanderen.”

Inspanningen om Nederlands te perfectioneren

Weyts verwelkomde hen – geheel normaal – in het Nederlands. De Borlées wisselden Nederlands met Frans af tijdens hun betoog. Weyts: “Ze zullen wel inspanningen doen om hun Nederlands te perfectioneren, en daar ben ik blij mee. Ik verwacht van hen ook dat ze een uithangbord voor de sport in Vlaanderen zijn, met hun prestaties en professionalisme.”

En zo stapt de voornaamste trainingsgroep van de LBFA over naar de VAL. Dat heeft geen invloed op de statuten van de andere Vlaamse elite-atleten. Het gaat om vijf atleten – Dylan, Kevin, Jonathan Borlée, Camille Laus en Hanne Claes - en hun coach.

De voorbije jaren wisselen atleten in diverse sporten al vaker van federatie. (Lees meer: De overstap van Team Borlée naar Vlaanderen is niet uitzonderlijk: ook deze toppers kregen een contract aan de andere kant van de taalgrens) Of het niet spijtig is dat Vlaanderen bijvoorbeeld taekwondoka’s opleidde die onlangs overstapten naar Wallonië, terwijl Wallonië jaren investeerde in de Borlées en zij nu overstappen naar Vlaanderen? Weyts: “Helemaal niet. Van onderlinge concurrentie is nog nooit iemand slechter geworden. Het gaat erom dat atleten in de best mogelijke omstandigheden tot prestaties komen. Voor Team Borlée is dat nu Vlaanderen, voor andere atleten is dat misschien de Waalse gemeenschap. Het zij zo.”

Of dat dan geen koehandel is, shoppen waar atleten het het best uitkomt? Weyts: “Neen. Dat is gewoon normaal in de sport. Er zijn toch ook atleten die worden gevormd in hun geboorteland, en dan later kiezen voor een ander land. Als de sport er wel bij vaart, waarom niet? Wij zijn ook niet op jacht, Vlaanderen en Wallonië proberen elkaar geen vliegen af te vangen. Daar is het ons niet om te doen. Wij garanderen dat topatleten in de beste omstandigheden topprestaties kunnen behalen.”