“Een zoon verliezen, voor mijn moeder was dat een gruwel. Ze hield zich vast aan haar andere kinderen, maar ik zei fuck you. Daar heb ik me al vaak voor verontschuldigd.” In 2003 verloor Matteo Simoni (33) zijn oudere broer Rafaël aan epilepsie. Op Radio 1 blikte de acteur terug op dat verlies, en de donkere periode waarin hij nadien zelf belandde.
Zijn dochtertje Giulia viert straks haar eerste verjaardag, en met het verschijnen van The racer en De bende van Jan de Lichte was 2020 ook op professioneel vlak – ondanks het virus – een gezegend jaar voor Matteo Simoni. Een schril contrast met het dal waarin hij bijna twintig jaar geleden zat. In het Radio 1-programma Touché sprak Simoni maandagochtend over de dood van zijn broer Rafaël. Die overleed in 2003, op amper 21-jarige leeftijd, aan de gevolgen van epilepsie.
“Rafaël had op zijn zestiende al eens aanvallen gekregen, maar toen hij 21 was, kwamen die terug”, aldus de acteur. “Hij ging naar de dokter om te bepalen wat de juiste medicatie was, maar daar bleek dat Rafaël een uitzonderlijke vorm van epilepsie had.” Statische epilepsie, meer bepaald, een variant waarbij aanvallen snel na elkaar komen of zelfs niet meer stoppen.
Knock-out
Simoni vertoefde op kamp in Durbuy toen zijn broer Rafaël in het ziekenhuis belandde. “Mijn moeder vertelde me dat ze hem hadden moeten vastbinden, omdat hij zichzelf niet meer onder controle had.” De dokters brachten hem in een kunstmatige coma, maar dat hielp niet: telkens Rafaël weer bijgebracht werd, kreeg hij een aanval. “Na vier maanden was dat voorbij, maar mijn broer werd niet meer wakker”, vertelt Simoni. “Hij heeft nog een half jaar in coma gelegen en is dan gestorven. In het bijzijn van mijn vader, mijn broer Marco en ik.”
Het verlies sloeg het hele gezin knock-out. Tot zijn grote spijt begon de jonge Matteo Simoni zich te isoleren van zijn ouders en broer. “Na de dood van Rafaël ging ik zelf de grenzen van het leven aftasten. Voor mijn moeder moet het sowieso een gruwel geweest zijn: ze was een zoon verloren. Ze hield zich dan vast aan ons, haar andere kinderen, om te overleven. Maar bij mij kon mama dat niet. Ik zei ‘fuck you’ of was vaak weg. Dat moet heel heftig geweest zijn voor mijn moeder. Ik heb me daar dan ook al vaak voor verontschuldigd.”
Tatoeage voor broer
Simoni herpakte zich, en vond een manier om de dood van Rafaël een plaats te geven. Met zijn broer Marco besloot hij Rafaël voor eeuwig te eren. “We hebben samen een tattoo met Rafaëls naam. Die lieten we in spiegelschrift zetten, zodat je het als buitenstaander niet meteen kan lezen.”
Ook de ring die Simoni al jaren draagt, verwijst naar zijn overleden broer. “Die vond ik toen Rafaël in coma lag. Ik snuffelde toen vaak rond in zijn kamer en zijn schuiven. Daar vond ik die ring, en sindsdien draag ik ‘m altijd. Tenzij het echt niet mag voor een rol die ik speel. De ring geeft me ook energie: als ik iets doe wat me onzeker maakt, dan kus ik de ring. Zo kan ik doen wat ik moet doen. Voor hem.”
LEES OOK. Eerste beelden van nieuwe film ‘Rookie’: Matteo Simoni racet in het West-Vlaams
