Tijdens het proces, dat drie en een halve maand geleden van start ging, moesten veertien beschuldigden zich verantwoorden voor een speciaal hof van assisen. Ze werden ervan verdacht in meer of mindere mate logistieke hulp geboden te hebben aan de aanslagen van de broers Saïd en Chérif Kouachi en aan Amédy Coulibaly op de kantoren van het satirische weekblad Charlie Hebdo in 2015.

Hoofdverdachte

Omdat de eigenlijke daders al overleden zijn, werd de Frans-Turkse man Ali Riza Polat beschouwd als hoofdverdachte tijdens dit proces. Hij werd ervan verdacht een centrale rol te hebben gespeeld bij de voorbereidingen van de aanslagen, en zou het terroristische trio ook van wapens hebben voorzien. “Ali Riza Polat heeft onmisbare hulp verleend voor de realisatie van de daden van Amédy Coulibaly, en had voldoende kennis van zijn intenties”, aldus Régis de Jorna, de voorzitter van de rechtbank. “De contacten tussen Polat en Coulibaly waren talrijk. Hij heeft hem in contact gebracht met zijn wapenleverancier, en heeft ook een schuilplaats en een vluchtauto geregeld”, klonk het.

De rechtbank achtte de medeplichtigheid van Polat dan ook bewezen, en veroordeelde hem voor het lidmaatschap van een criminele bende en medeplichtigheid aan de aanslag, maar niet van de verzwarende kwalificatie ‘terrorisme’. De man kreeg 30 jaar cel (waarvan hij zeker twee derde moet uitzitten). Polat hoorde het verdict met de armen gekruist rustig aan. Het Openbaar Ministerie had een levenslange celstraf geëist voor de man.

Meteen na afloop van de zitting kondigden de advocaten van Polat al aan dat ze in beroep zouden gaan tegen de “onbegrijpelijke” strafmaat. “De rechters moeten hun frustraties over het feit dat ze de echte daders van deze aanslagen niet hebben kunnen veroordelen niet uitwerken op meneer Polat”, klonk het.

Twee Belgen

Ook tegen de andere verdachten werden lange gevangenisstraffen geëist. Zij stonden voornamelijk terecht wegens ‘terroristische criminele bendevorming’. Onder hen ook twee Belgen, uit de regio Charleroi, Michel Catino en Metin Karasular, die de gebruikte wapens geleverd zouden hebben. Ook zij werden schuldig bevonden aan lidmaatschap van een criminele bende, maar niet van terrorisme: de rechter liet die verzwarende omstandigheid in totaal voor zes verdachten vallen. Catino en Karasular kregen respectievelijk vijf en acht jaar cel. De openbare aanklager had straffen van 15 tot 18 jaar cel gevraagd.

Ook de acht andere verdachten die present tekenden voor het proces werden schuldig bevonden, en kregen celstraffen van vier tot 20 jaar cel.

Bij verstek

Drie verdachten werden bij verstek berecht. Mohamed Belhoucine werd wel schuldig bevonden aan medeplichtigheid aan een terroristische aanslag, en kreeg gezien zijn uitgebreide strafblad de zwaarste straf: levenslang. Belhoucine, die enkele dagen voor de aanslagen waren naar de Iraaks-Syrische regio trok en daar volgens sommige bronnen is overleden, heeft volgens de rechter eveneens “doorslaggevende hulp” geboden aan Coulibaly.

Zijn broer Mehdi Belhoucine riskeerde twintig jaar cel, maar hoewel de rechter zijn schuld bewezen achtte, werd zijn dossier afgesloten omdat ook die man vermoedelijk om het leven kwam als strijder voor Islamitische Staat in Syrië.

Ook Hayat Boumeddiene, de vriendin van Coulibaly, is nog altijd voortvluchtig. Zij heeft volgens de rechtbank een “belangrijke rol” gespeeld bij de voorbereiding van de aanslagen. Ook zij werd schuldig bevonden aan medeplichtigheid aan en het financieren van terrorisme, en werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van dertig jaar.

17 dodelijke slachtoffers

De broers Kouachi vermoordden op 7 januari 2015 twaalf personen, onder wie de bekende tekenaars Cabu en Wolinski, en sloegen daarna op de vlucht. De dag erna doodde Coulibaly een politieagente in Montrouge, in de buurt van Parijs. Nog een dag later schoot hij vier mannen dood, allen Joden, tijdens een gijzeling in de winkel Hyper Cacher in het oosten van Parijs. De politie schakelde Coulibaly ter plaatse uit. De broers-Kouachi werden door de politie neergeschoten in een drukkerij in Dammartin-en-Goële (Seine-et-Marne), waar ze zich verscholen hadden.

LEES OOK. Paulus verloor geliefde bij aanslag Charlie Hebdo: “De Franse regering is erg laks geweest, dat neem ik hen kwalijk” (+)