De coronapandemie doet de economische ongelijkheid wereldwijd bovenmatig toenemen. De 1.000 rijkste mensen ter wereld kunnen al hun Covid-19-verliezen in een recordtijd van negen maanden terugverdienen, maar de armste mensen zouden meer dan tien jaar nodig hebben om van de economische gevolgen van de crisis te herstellen. Dat blijkt uit een nieuw Oxfam-rapport.

De coronapandemie heeft de economische ongelijkheid in bijna elk land ter wereld enorm vergroot. Terwijl de rijkdom van miljardairs tussen midden maart en eind december met meerdere biljoenen dollars is verhoogd, hebben de meest kwetsbaren hun inkomen drastisch zien dalen. Door dat verschil zou het totaal aantal mensen dat in armoede leeft in 2020 met 200 tot 500 miljoen gestegen kunnen zijn.

Vrouwen, zwarten en inheemsen, armen

Een nieuw wereldwijd onderzoek in opdracht van Oxfam heeft de gevolgen van de pandemie in kaart gebracht. Die maken duidelijk dat er wereldwijd sprake is van sterke ongelijkheid. Zo toont het rapport aan dat vrouwen het hardst worden getroffen, omdat zij oververtegenwoordigd zijn in sectoren die het zwaarst zijn geraakt door de pandemie, waaronder de zorgsector.

Verder stelde Oxfam vast dat historisch onderdrukte groepen, zoals zwarten en inheemsen, grotendeels worden uitgesloten van kwaliteitsvolle gezondheidszorg. “Raciale ongelijkheid kost levens”, klinkt het.

Ook de meest kwetsbaren worden harder getroffen: het onderzoek wees uit dat wereldwijd de armste regio’s een hoger besmettings- en sterftecijfer kennen dan de regio’s die er economisch beter voor staan. Dat geldt ook voor België: “Het sterftecijfer voor mannen van 40-65 jaar in de 10 laagste inkomensgroepen lag tot 5 keer hoger dan voor hun tegenhangers in de 10% hoogste inkomensgroep”, licht het rapport toe.

Niet onvermijdelijk

Aurore Guieu, beleidsmedewerker van Oxfam België, verduidelijkt: “Vrouwen en gemarginaliseerde raciale en etnische groepen worden in armoede geduwd, hebben meer kans om honger te lijden en worden vaker uitgesloten van de gezondheidszorg.”

Oxfam stelt echter dat ongelijkheid niet onvermijdelijk is: er moeten duidelijke beleidskeuzes worden gemaakt om de gevolgen van de crisis op lange termijn te voorkomen. Zo moet gewerkt worden aan universele sociale bescherming, belastingen voor de rijksten, en een eerlijke verdeling van de vaccins. “Deze maatregelen moeten een ‘nieuw normaal’ worden”, stelt Guieu.