Parijs-Nice nadert het slotweekend en dus wordt het parcours almaar geaccidenteerder. Victor Campenaerts kleurde de etappe door deel uit te maken van een vroege vlucht. De vluchters werden bij de lurven gegrepen, Primoz Roglic spurtte op de lastige finish in Biot op indrukwekkende wijze naar de dagzege. De Sloveen verstevigt zijn leidersplaats. Dylan Teuns werd knap vierde.

De overgangsetappe kende een voorspelbaar verloop. De baroudeurs roken hun kans en het regende bijgevolg aanvallen. Trentin en Cavagna, Mads Pedersen met wat kameraden, Campenaerts met een groepje… Het peloton liet niet begaan. Tot Campenaerts nog eens de ruimte zocht en vond. Hij kreeg Kenny Elisonde, Jonathan Hivert en de Kazak Alexei Lutsenko met zich mee. Fraai gezelschap maar met Elisonde in het algemeen klassement op niet meer dan twee minuten van Primoz Roglic was het al snel duidelijk dat de vluchters nooit veel ruimte zouden krijgen.

De finale werd gereden zonder een aantal landgenoten. Louis Vervaeke startte niet meer wegens ziekte, onderweg stapte ook Dries Van Gestel uit koers. Tegelijk bleef Victor Campenaerts vooraan gas geven. Lutsenko, slachtoffer van materiaalpech, viel vooraan weg maar veel verschil maakte het niet uit. De vluchters werden één voor één gegrepen: eerst Lutsenko, daarna Hivert en Campenaerts. Elisonde, intussen bijgebeend door de Duitser Jonas Rutsch, hield nog verrassend lang stand maar ook zij werden uiteindelijk gegrepen door een flink uitgedund peloton. Nog wel van de partij in het peloton: tweevoudig ritwinnaar Sam Bennett. Het sein voor Deceuninck - Quick Step om het heft in handen te nemen. Maar Bennett ging in de slotkilometer alsnog overboord. Een uitgedunde groep spurtte voor de dagzege. Primoz Roglic versnelde van kop af stelselmatig en zag de punchers - Laporte en Matthews - sterven in zijn wiel. De Sloveen van Jumbo-Visma verstevigt uiteraard zijn leidersplaats. Sam Bennett, gelost in de slotkilometer, finishte nog op meer dan twee minuten van de dagwinnaar.

(gvdl)