De titelverdediger hield het beste voor het eind. “Het was een erg snelle tijdrit en het was belangrijk om wat kracht te bewaren voor die slotkilometers, om op die manier zo goed en snel mogelijk door de bochten te vlammen”, analyseerde hij na afloop. “In het tweede deel blies de wind in het voordeel en dus was het zaak om de vaart erin te houden. Ook al lag ik achter, ik wist dat ik na het eerste tussenpunt nog kans maakte op de titel en ben er voluit voor gegaan. Tijdens de wedstrijd heb ik veel aan de Spelen gedacht. Daar verloor ik het brons met een fractie van een seconde (aan Rohan Dennis). Dus de hele tijd flitste door mijn hoofd dat ik moest blijven stampen, ik mocht niet afgeven en dat is me gelukt.”

Küng doet vaak mee voor de prijzen in de tijdritten, maar winnen lukte moeilijk de voorbije jaren. Er was de Europese titel in Plouay vorig jaar (maar met een minder sterk deelnemersveld), brons op het WK in Imola in 2020, verder werd hij vierde in de olympische tijdrit en tweede in de tijdrit van de Tour na Tadej Pogacar.

“Sinds een jaar doe ik altijd mee voor de winst, ben ik er altijd dicht bij, maar op de één of andere manier word ik altijd nipt geklopt. De ene keer is het door Tadej Pogacar, de andere keer door een sterke Roglic, Ganna, of wie dan ook. Het zijn vaak verschillende namen die dan net die topdag hebben. En dus word ik niet vaak de favoriet genoemd. Maar vandaag versla ik een pak grote namen en nu pak ik deze Europese titel voor het tweede jaar op rij. Dat doet enorm veel deugd. Mijn grote doel is om binnen 10 dagen deze trui te veranderen in een regenboogtrui. Deze titel geeft me een mentaal voordeel ten op zichte van de anderen.”