Enerzijds wint David Card (geboren in 1956) de prijs “voor zijn empirische bijdragen aan de arbeidseconomie”. Aan de hand van natuurlijke experimenten nam hij onder meer de effecten van minimumlonen, immigratie en onderwijs op de arbeidsmarkt onder de loep. “Zijn studies uit de vroege jaren negentig daagden de gangbare opvattingen uit, wat leidde tot nieuwe analyses en bijkomende inzichten”, benadrukt de Academie.

Angrist (61) en Imbens (58) worden dan weer gevierd “voor hun methodologische bijdragen aan de analyse van causale verbanden”. “Data uit natuurlijke experimenten zijn moeilijk te interpreteren”, licht de Academie toe. Onderzoekers hebben daarbij niet alle bepalende factoren en omstandigheden zelf in de hand. “In het midden van de jaren negentig hebben Joshua Angrist en Guido Imbens dit methodologisch probleem opgelost door aan te tonen hoe precies conclusies over oorzaak en gevolg kunnen worden getrokken uit natuurlijke experimenten.”

De Nobelprijs voor Economie behoort niet tot de ‘klassieke’ prijzen die grondlegger Alfred Nobel (1833-1896) in zijn testament had voorzien. De onderscheiding is een initiatief van de Zweedse centrale bank en wordt sinds 1969 uitgereikt.

De laureaten krijgen samen 10 miljoen Zweedse kroon, omgerekend iets minder dan 1 miljoen euro. De helft daarvan gaat naar Card, terwijl Angrist en Imbens ieder op een vierde van dat bedrag kunnen rekenen.