Kopecky raakte in de finale van de scratch niet vooraan en liet het daarna lopen. De Britse favoriete Katie Archibald won, voor de Amerikaanse Jennifer Valente en de Française Clara Copponi. In de temporace mengde Kopecky zich aanvankelijk niet in de debatten, maar in de finale pakte ze een ronde, samen met Katie Archibald en de Oekraïense Ganna Solovei. Finaal leverde dat haar een derde plaats op waardoor ze halfweg dertiende stond. In de afvalling reed ze heel attent, maar moest ze finaal toch Archibald (die drie op drie pakte), Elisa Balsamo en Clara Copponi laten voorgaan.

In de afsluitende puntenkoers pakte ze al snel een ronde (en de bijhorende twintig punten). In de voorlaatste sprint pakte ze drie punten en ging ze opnieuw op zoek naar een bonusronde. Wat lukte. Het bracht haar op de tweede plaats en die stond ze niet meer af. De wereldtitel was voor de Britse Archibald.

Nog grotere revanche

Kopecky won donderdag al zilver in de afvalling en rijdt zondag ook nog de individuele puntenkoers.

“De manier waarop ik tweede werd vind ik echt knap”, reageerde ze achteraf. “De scratch was heel slecht, maar ik heb teruggevochten. In de ploegkoers heb ik tactisch zeer sterk gereden. Ik nam al snel die bonusronde en heb dan gewacht. Ik zag dat de bondscoach in de finale nerveus werd omdat ik achteraan zat. Maar ik heb mijn moment gekozen en alsnog voor de tweede keer die twintig punten gepakt. Zilver. Meer zat er sowieso niet in want Archibald stak er met kop en schouders bovenuit.”

Dit zilver is nog een grotere revanche voor de Olympische Spelen van Tokio, waar ze viel…. in het omnium. “Ja, misschien wel. Dit is een olympische discipline. Ik had toch gezegd dat ik iets goed te maken had. De vorm is prima, ondanks dat het mentaal moeilijk is na een slopend seizoen. Maar zondag in de puntenrit gaan we er opnieuw voor. Al zullen ze mij nu wel extra in de gaten houden.”