Zaterdagmorgen, omstreeks 7u komen in de loods bij Luc Vis in Sint-Katelijne-Waver de eerste vrijwilligers aan. Tussen de honderden kilo’s mosselen legt voorzitter Luc Mariën, beter gekend als Luc Vis, de taakverdeling nog eens uit.

“Ze doen het allemaal met veel enthousiasme. En nog eens allemaal bij elkaar zijn doet ook deugd want het is en blijft een plezante bezigheid die welgekomen centjes opbrengt”, zegt Jan Simons.

“De mosselen worden nog eens allemaal onder handen genomen, gekuist en gewassen. Daarna zorgen andere medewerkers ervoor dat de mosselen in de goed gevulde bakjes gedeponeerd worden. Verder worden gesneden groenten, brood en saus meegegeven. De mensen thuis moeten ze gewoon op het vuur zetten om ze te koken. En de schelpdiertjes zijn in januari, in tegenstelling tot wat velen denken, nog van de beste kwaliteit”, zegt kenner Luc Vis.

161 porties rijstpap

Het is 8.15u wanneer medewerker Jan Simons met een eerste lading mosselbakjes richting Moreelshuis, in het Mechels Begijnhof, rijdt. In de lokalen van Sjarabang worden de bestellingen nog eens in aparte zakken klaargezet voor de klanten die de eerste porties komen ophalen.

“We zijn zeer tevreden”, zegt Marleen D’Joos van Sjarabang. “Er zijn iets minder mosselen verkocht dan tijdens onze eerste editie. Toen waren nog alle restaurants gesloten. Maar buiten de mosselen hebben we 187 bakjes vol-au-vent, 161 porties rijstpap en 50 flessen wijn verkocht. Daar kunnen we alleen maar gelukkig om zijn. Het is een appeltje voor de dorst voor onze activiteiten die er binnenkort aankomen. Met als grote blikvanger ons Kunstproevenfestival in het Cultuurcentrum in maart.”

Ook de afhalers zelf reageerden enthousiast. “Veel activiteiten die wat geld opbrengen voor deze vereniging, zijn door corona in het water gevallen. We dragen graag ons steentje bij. Bovendien is de kwaliteit gewoon super”, zegt een klant uit Bonheiden.

“We blijven in deze crisis niet bij de pakken zitten. We weten waarom we dit allemaal doen. Al deze vrijwilligers geven zich 100% voor de mensen die bij Sjarabang een warme thuis vinden en zich hier creatief kunnen ontplooien”, besluit Jan Simons.