De hold up die omikron op de samenleving pleegde, creëerde de vrees dat het aantal besmettingen zo hoog zou zijn dat delen van de economie gewoon zouden stilvallen. Het onderwijs kampt wel al met problemen, maar in de bedrijven valt het eigenlijk nog redelijk mee. Uit een bevraging die Voka organiseerde bij 700 ondernemingen blijkt dat momenteel 6 procent van de werknemers afwezig is. In normale omstandigheden is dat 2 procent.

Maar om toch voorbereid te zijn op een worst case scenario, spraken de federale regering met de werkgevers en vakbonden af om toch een noodplan op te stellen met een reeks tijdelijke maatregelen om een grote, plotse personeelsuitval op te vangen. Na enkele vergaderingen slaagden bazen en bonden er echter niet in om het eens te raken, waardoor de bal weer in het kamp van de regering lag.

Rode lijn

Het kernkabinet schopte die bal woensdag weer terug. De eerste minister en zijn vicepremiers beslisten de Groep van 10 nog enkele dagen tijd te geven. Indien er tegen vrijdag geen akkoord op tafel ligt, maakt Vivaldi zelf het huiswerk. In een brief laat de premier dat ook aan de sociale partners weten, met de boodschap dat de maatregelen uiteraard tijdelijk zijn.

Het is een bezorgdheid die bij de vakbonden leeft: dat maatregelen worden ingevoerd en dan niet meer verdwijnen of een precedent scheppen. Het aantal overuren nog eens uitbreiden en flexijobs in alle sectoren toelaten, zijn ook een rode lijn voor de syndicaten. De werkgevers kunnen dan weer niet leven met de eis van de bonden om de maatregelen ook nog per sector af te toetsen.

Sluipende flexibilisering

Veel no go’s dus, al is er ook een rist maatregelen die minder gevoelig liggen en waarover misschien wel eensgezindheid kan worden bereikt. Zoals het tijdelijk inzetten van gepensioneerden, interimers, deeltijdsen, SWT’ers of mensen in tijdskrediet. Of mensen zonder papieren sneller inzetten in bedrijven. Het is dit pakket dat een grote kans maakt indien de regering zelf de knoop moet doorhakken.

Ook bij minister van Werk Pierre-Yves Dermagne (PS) weerklinkt de waarschuwing dat het noodplan geen sluipende flexibilisering van de arbeidsmarkt mag zijn. Maar dat er een plan moet komen, daarmee is ook de Franstalige socialist het eens.