Veronica Tollenaar, doctoraatsstudent aan de ULB, is hoofdauteur van de studie en maakte voor de ontwikkeling van de schatkaart gebruik van nieuwe opsporingstechnieken, zoals drones en satellietbeelden, en koppelde die aan algoritmes. Op die manier konden ze zones aanduiden waar met grote waarschijnlijkheid meteorieten gevonden kunnen worden. De kaart zou voor 80 procent nauwkeurig zijn.

“We hebben verschillende nooit bezochte meteorietrijke gebieden gevonden die relatief dicht bij onderzoeksstations liggen”, vertelt Tollenaar. Wanneer meteorieten op de Antarctische ijskap inslaan raken zij meestal ingebed. Door de stroming van het ijs worden ze dan naar zee gedragen, behalve wanneer er bergen verborgen zitten onder het ijs. De bergen duwen de meteorieten naar het oppervlak in zogenaamde blauwe ijsgebieden.

“Door onze analyses leerden we dat satellietwaarnemingen van temperatuur, ijsstroomsnelheid, oppervlakte en geometrie goede voorspellers zijn voor de locatie van meteorietrijke gebieden”, zegt Tollenaar.

Dankzij dit te koppelen aan een algoritme voor machine learning hebben de onderzoekers zones kunnen aanduiden waar met grote waarschijnlijkheid meteorieten zitten. De resultaten van de studie werden gepubliceerd in het gerenommeerde wetenschappelijke tijdschrift Science Advances.