Het geheim van het huwelijk van George Clooney: werkt dat? Ook deze Vlamingen doen het

Elke maand een liefdesbrief. Dat is het geheim van zijn huwelijk, zo onthulde acteur George Clooney. In een tijdperk waarin we elkaar swipend leren kennen en we onze liefde verklaren via emoji’s op Whatsapp is dat op z’n minst opvallend te noemen. Is dat nog wel van deze tijd, liefdesbrieven? En maken we al schrijvend echt meer kans op een lief? Ook deze Vlamingen doen eraan mee. “Mijn hart brak...”

Thibaut Renson

“We nemen elke maand de tijd om de liefde die we voor elkaar voelen, op papier te zetten. Die ouderwetse romantiek is onze ultieme liefdesles.” Ziedaar het geheim van het huwelijk tussen de Amerikaanse acteur George Clooney (60) en de Brits-Libanese advocate Amal Alamuddin (44).

Een traditie die het echtpaar zelfs voortzette tijdens de lockdown. Terwijl vele koppels de dagen al ruziënd doorkwamen, lieten zij in hun kot liefdesbriefjes voor elkaar achter. Zij op zijn bureau, hij onder haar kussen.

“Het is interessant om te zien hoe de liefdesbrief geëvolueerd is van een historisch middel om de fysieke afstand te overbruggen tussen geliefden, naar een manier waarop ook samenwonenden hun liefde aan elkaar benadrukken”, zegt doctor in de letterkunde Delphine Calle (UGent). Vroeger waren liefdesbrieven dan ook de enige manier waarop liefdesparen om contact te houden. Dat is in het internettijdperk van vandaag wel anders. We sturen en we swipen, we chatten en sharen.

En toch heeft het snelle internettijdperk de traagheid van de liefdesbrief niet naar de prullenmand verwezen. Voor Paulien Jans, die als beeldend kunstenaar voor een van haar projecten liefdesbrieven op doeken borduurt, zijn liefdesbrieven dan ook helemaal van deze tijd. “We zijn het in dit internettijdperk meer dan ooit gewoon om met elkaar te communiceren via tekst, in plaats van face to face.”

Een trekzak vol

Al is er natuurlijk wel een groot verschil tussen een “Ik zie je graag, schat. Xxx” die je via Whatsapp naar je lief stuurt terwijl je op de wc zit, en de liefdesbrief. Waarbij je zorgvuldig een kaartje uitkiest en je achter je bureau gaat plaatsnemen. Waarbij ‘verzenden’ geen knop is, maar het opzoeken van de dichtstbijzijnde postbus. Of het zorgvuldig uitkiezen van een plekje in huis, waar de brief op je geliefde wacht.

Lara Taveirne is naar eigen zeggen schrijver geworden door zich te perfectioneren in liefdesbrieven. “Ik dacht altijd: Als ik die brief kan laten vertellen wat ik voel, dan kan die persoon niet anders dan voor mij vallen. En als dat niet lukte, dan was dat een extra reden om nog meer en beter te schrijven. Zo heb ik meer liefdesbrieven geschreven dan gezond was voor mijn partners. Toen ik onlangs afsprak met een van mijn exen en hem vroeg mijn oude liefdesbrieven mee te nemen, dacht ik dat hij die uit zijn vestzak zou halen. Maar nee, hij had een hele trekzak vol mee.”

I love you

Liefdesbrieven kregen zelfs een eigen genre in de literatuur. En toch hoeft het allemaal niet zo poëtisch te zijn. “Een kaartje met I love you, of een gedichtje van Google; het is de oprechtheid en de moeite die je deed om iets op papier te zetten dat telt”, zegt Tessa De Wolf, fervente liefdesbrievenschrijver.

Maar is het ook de ultieme manier om aan een lief te geraken? Of om een huwelijk in stand te houden, zoals de Clooneys? “Liefdesbrieven zijn enorm krachtige boodschappen”, zegt klinisch seksuoloog en relatietherapeut Chloé De Bie. “Maar: het is slechts één van de vele manieren om je liefde te laten zien. Als je partner vooral van affectie houdt, of van dienstbaarheid, dan zal zo’n brief minder hard binnenkomen.”

Tessa De Wolf (31): “Ik koester ook de liefdesbrieven aan mijn exen”

 ©  carlo coppejans

“Ik was tien jaar, hij was achttien en liep stage als keukenhulp in het restaurant van mijn ouders. Ik was smoorverliefd en liet stiekem liefdesbrieven achter in de schoenen die hij in de kelder van het restaurant achterliet, waar hij zich omkleedde. Toen mijn ouders erachter kwamen, hebben ze me snel duidelijk gemaakt dat ik daarmee moest ophouden. Maar kijk, vorig jaar hebben we elkaar na al die jaren dan toch gevonden.”

“Vandaag zijn we niet meer samen. Toch blijf ik de brieven die ik hem stuurde, koesteren. Het zijn de gevoelens van dat moment, in hun meest pure vorm. En ook al zijn die er later niet meer, je kunt altijd op die oprechtheid van toen terugkijken in zo’n liefdesbrief. Toen ik hoorde dat een andere ex vertelde dat hij na onze relatie al mijn liefdesbrieven in de vuilnisbak had gegooid, brak mijn hart. Twaalf jaar oprechte liefde, die hoort niet in de prullenmand. Het is niet omdat de vorm weg is, dat de inhoud nooit heeft bestaan.”(tr)

Lynn Fiers (28): “Helaas schrijft mijn lief geen brieven meer terug”

“Al twaalf jaar ben ik samen met mijn vriend, en al twaalf jaar stuur ik hem liefdesbrieven. Als zestienjarige deed ik ze op de post, of ging ik met mijn fiets stiekem langs zijn huis en dropte ze in de bus. De liefdesbrieven die hij terugschreef, ik heb ze nog allemaal.”

“Vandaag zijn het vooral liefdeskaartjes die ik achterlaat in ons huis. Een sms’je is zo snel geschreven, een hartje op het einde van een whatsappje zo evident. Dat je de moeite neemt om een kaartje uit te kiezen, iets op papier te zetten en dat ergens te verstoppen: ja, dat is graag zien.”

“Mijn lief schrijft er wel geen meer terug, helaas. Laat ons zeggen dat hij zijn liefde op zijn manier toont. Later moest ik ook vernemen dat het voor hem als zestienjarige een hele opgave was om mijn liefdesbrieven te beantwoorden, in zijn mooiste schoolgeschrift.”(tr)

Aangeboden door onze partners

Lees ook

Hoofdpunten