Aan de stranden van Sint-André of Groenendijk in Oostduinkerke weten ze heel goed dat als er een garnaalvisser uit zee komt met volle netten achter zijn Belgisch trekpaard, dat er dan vaak weleens een hele zwerm meeuwen in de lucht cirkelt boven het tafereel. Klaar om zich te goed te doen aan het levendeversche lekkers uit de Noordzee. Af en toe kan zo’n vliegende dief effectief zijn maaltijd grissen.

Sinds de erkenning van de Oostende garnaalkroket als streekproduct en eetbaar erfgoed, heerst aan de westkust exact dat gevoel: dat hun iets afgenomen is waar ze recht op hebben. “Wij zijn de bakermat van de garnaal. Oostende kaapt waar wij al bijna 55 jaar lang mee bezig zijn”, zegt voorzitter Marc Sirjacobs van de Koninklijke Orde van de Paardevissers. “Dit is bedisseld in een achterkamer van het parlement. Dit aanvaarden we niet als dé garnalengemeente”, voegt ook de Koksijdse burgemeester Marc Vanden Bussche (Open VLD) eraan toe. “De kaviaar van de Noordzee is ons meest bekende exportproduct en een absolute delicatesse. Dat geldt zeker ook voor de garnaalkroketten die hier bereid worden volgens ultrageheime recepten die van generatie op generatie overgaan. Het oordeel en de onwetendheid over alles van de garnaal en de garnaalkroket bij het Vlaams Centrum voor Agro- en Visserijmarketing (VLAM) en de zeevisserijminister Hilde Crevits (CD&V) zijn betreurenswaardig. ”

Een kleine tien jaar geleden werd de garnaalvisserij te paard in Oostduinkerke-Koksijde, al een traditie sinds eeuwen, erkend als immaterieel UNESCO-werelderfgoed. Maar de laatste jaren riep Oostende zich uit tot de hoofdstad van de garnaalkroket. Het stampte een succesvol garnaalkrokettenfestival uit de grond. En intussen werkte de koningin der badsteden volop aan een dossier om de Oostendse garnaalkroket tot eetbaar erfgoed uit te roepen.

Met succes, dus, want de VLAM en Hilde Crevits – in Oostende zeggen ze minister Crevettes – beslisten halfweg februari dat Oostende aan alle verwachtingen voldeed om hun garnaalkroket te laten erkennen als streekproduct. Iedere kroket gemaakt met grijze garnalen die gevist en gekookt zijn door de Oostendse kustvissers, én gepeld en bereid op het grondgebied van Oostende, mag nu omschreven worden als een échte Oostendse garnaalkroket. “De beste garnaalkroket en een uniek streekproduct”, claimen ze daar nu.

“Nochtans ademen wij de traditie. En ook al zijn wij geen dikke nekken, we zijn ervan overtuigd dat we hier de beste garnalen hebben”, zegt Marc Sirjacobs. “Iedereen weet dat er aan de westkust gewoon betere zandgrond is. En dat er daardoor smaakvollere, betere en meer roze garnalen zijn dan aan den oosthoek. De garnalen van de Nieuwpoortse garnalenvissers en die van de paardenvissers werden op een culinair toernooi al eens met een lengte voorsprong als de twee beste verkozen. Wel, we willen de jury gerust nog eens laten oordelen. Dat de beste de titel dan krijgt. Tot dan moet de erkenning van de Oostendse garnaalkroket worden ingetrokken.”

De Oostendse burgemeester Bart Tommelein (Open VLD) vindt dat ze aan de westkust van een garnaal een walvis maken. “Ze kunnen daar enkel boos zijn op zichzelf. Dat ze hier niet zelf opgekomen zijn. Dit is het resultaat van het jarenlange en harde werk van mijn diensten. In plaats van zo zuur te reageren, zouden ze beter blij zijn dat wij het product op de kaart zetten.” De burgervader lijkt in zijn schik door de ontstane heibel en strooit daarna nog wat extra zeezout in de wonde. “Alhoewel, ik ben niet kwaad of rouwig dat ze dit aanvechten. Het is alleen maar meer publiciteit voor onze lekkere Oostendse garnaalkroket.” Om daarna de westkust volledig te pellen. “Vanavond ga ik naar het concert van Arno en achteraf ga ik nog een garnaalkroketje eten. Mèèr Ostensch kan een avond niet worden.”