Tegen 2050 woont twee derde van de wereldbevolking in steden, maar daar schuilt ook een gevaar, vooral voor moeders en hun pasgeborenen. Aan dit tempo liggen we volgens het ITF niet op schema om tegen 2030 wereldwijde moedersterfte terug te dringen. “Als we de overlevingskansen en het welzijn van moeders willen vergroten, moeten we de hiaten in de kraamzorg in snel verstedelijkende contexten aanpakken”, klinkt het. 

Daarom bestudeerden ITG-onderzoekers hoe bijna 20.000 vrouwen uit 22 grote Afrikaanse steden gebruik maakten van kraamzorg. Ze keken onder meer naar toegankelijkheid en gebruik van zorg, of vrouwen prenatale zorg kregen en wat er gebeurde tijdens en na de bevalling. 

Complicaties

Uit de resultaten blijkt dat enkele steden goed presteren, zoals Cotonou in Benin en Accra in Ghana. Maar de meeste steden vertonen echter inconsistente niveaus, met Nairobi (Kenia) en Ndjamena (Tsjaad) als trieste uitschieters. Zo krijgen vrouwen er vaak wel prenatale zorg, maar niet altijd alle belangrijke ingrepen. Ook bevallen veel vrouwen in gezondheidsinstellingen, maar worden er te snel ontslagen om goed te worden onderzocht op complicaties.

“Deze analyse is de eerste in zijn soort en levert zeer nuttig bewijsmateriaal om de steden vooruit te helpen. Dankzij de vergelijkende aanpak kunnen we de modelsteden verder bevragen om van hen te leren en de gezondheidssystemen te herstructureren”, aldus Aduragbemi Banke-Thomas, hoofddocent volksgezondheid aan de University of Greenwich en een van de coauteurs van de paper. Het ITG benadrukt dat het gezien de snelle verstedelijking belangrijk is om te blijven investeren in kraamzorg.