In Parijs-Nice, dit jaar toe aan zijn 80ste editie, dook het peloton donderdag het middengebergte in. De vijfde etappe tussen Saint-Just-Saint-Rambert en Saint-Sauveur-de-Montagut was over 188.8 km bezaaid met vijf beklimmingen. De top van de laatste klim, de Col de La Mûre (7.7 km lang aan een gemiddelde van 8.1%), kregen we op 33 kilometer van de streep. Er kon dus zowel een klimmerstype winnen maar ook vroege vluchters of snelle mannen die aardig bergop kunnen, maakten zeker kans.

Toch mochten we al voor de start een streep zetten door heel wat interessante namen. Er stonden liefst achttien renners minder aan het vertrek in vergelijking met gisteren, om allerlei verschillende redenen. Vanuit het Belgische kamp waren Lampaert, Keukeleire en Rickaert er niet meer bij. Een frappant beeld was te zien op de ploegfoto Israel-PremierTech: de Canadees Hugo Houle was voor de Israëlische formatie de enige overgebleven deelnemer.

LEES OOK.Renners vallen als vliegen in Parijs-Nice: Lampaert, Trentin, Stybar en vijftien anderen stappen uit koers

Het tempo zat er van bij de start meteen in en we kregen een ontsnapping van tien renners met daarbij één landgenoot. De namen: Harm Vanhoucke (Lotto Soudal), Franck Bonnamour (B&B Hotels-KTM), Ruben Fernandez (Cofidis), Laurent Pichon (Arkea-Samsic), Matteo Jorgenson (Movistar), Valentin Madouas (Groupama-FDJ), Michael Morkov (Quick-Step Alpha Vinyl), Owain Doull (EF-EasyPost), Anthony Turgis (TotalEnergies) en Brandon McNulty (UAE Team Emirates).

De vluchters werkten goed samen en onderweg verzamelde de Fransman Madouas genoeg bergpunten om na de rit de bolletjestrui over te nemen van de Australiër Matthew Holmes (Lotto Soudal). Achteraan het peloton zagen de pure sprinters intussen sterretjes.

McNulty gaat solo

In aanloop naar de laatste beklimming van de dag reed de ploeg van gele trui Wout van Aert op kop van het peloton in achtervolging op de kopgroep van tien. Vooral Nathan Van Hooydonck probeerde het peloton dichterbij te brengen, maar het leek er steeds meer naar uit te zien dat de vluchters zouden strijden voor de zege. Aan de voet van de laatste klim hadden de tien leiders nog steeds bijna zes minuten voorsprong.

Op de Col de La Mûre werd het kaf van het koren gescheiden. Vooraan vond McNulty het te traag gaan en reed na een demarrage gestaag weg van zijn medevluchters. Na enkele kilometers klimmen bedroeg zijn voorsprong al 35 seconden. Op de top was dat verschil al opgelopen boven de minuut op eerste achtervolgens Vanhoucke, Bonnamour en Jorgensen. Het peloton volgde nog steeds op vijf minuten. De winnaar leek gekend.

1 dag geel

Ietwat onverwacht moest gele trui Van Aert in het peloton als een van de eersten afhaken op de klim. De gele zal morgen voor iemand anders zijn, zoveel was dan al duidelijk. Ook Gaudu (Groupama-FDJ) kon het peloton niet volgen. Buiten een kleine versnelling van Martin (Cofidis) gebeurde op de klim helemaal niets meer. De renners hadden door dat de vluchters buiten schot waren en een ritzege voor een andere keer zou zijn.

McNulty dook de lange afdaling in en zette ook op het vlakke stuk naar aankomst Saint-Sauveur-de-Montagut zijn solotocht onbedreigd voort. Voor de 23-jarige Amerikaan, die eind februari ook al op impressionante wijze de Faun-Ardèche Classic wist te winnen, was het zijn tweede zege van het seizoen. Bonnamour bolde binnen op 1’57” met Jorgensen in het wiel. Vanhoucke werd iets later vierde. Primoz Roglic kwam binnen met het favorietengroepje op 5’43” en neemt de gele trui over van zijn Jumbo-Visma-ploegmakker.

Reactie Harm Vanhoucke (Lotto Soudal - 4de): “Zonde dat ik op deze manier niet kon duelleren om de tweede plek”

”Ik zat te klooien in de afdaling”, reageerde Vanhoucke gefrustreerd. Op de top van de laatste klim zat Vanhoucke in positie om mee te strijden voor de tweede plaats, maar in de afdaling moest hij tot twee keer toe zijn medevluchters laten rijden. “Ik heb geen idee hoe dit komt. Ik denk dat ik het vertrouwen wat mis om me te smijten. Misschien komt het door mijn valpartij vorig jaar in de Vuelta. Deze winter hebben we wel wat op mijn daalcapaciteiten getraind met een ‘afdalingscoach’, maar het heeft precies niet veel opgeleverd.” Vanhoucke werd uiteindelijk vierde, maar de 24-jarige Belg was toch ferm teleurgesteld: “McNulty was sowieso de sterkste, maar het is zonde dat ik op deze manier niet kon duelleren om de tweede plek.”