“Ik zat in het zesde middelbaar en had een relatie. Daardoor werd de thuissituatie moeilijk en ben ik alleen gaan wonen. Dat was mijn eigen keuze”, vertelt ze bij Luk Alloo als ze terugkeren naar haar eerste studio. Gharib had een relatie met Anson, met wie ze uiteindelijk zou trouwen en een bijna tweejarig dochtertje Chams heeft. Haar ouders hadden het zeer moeilijk met het feit dat hij toen niet-moslim was. Pas na zes jaar hebben ze het aanvaard. Intussen is het koppel vorig jaar na twaalf jaar samenzijn uit elkaar gegaan.

“Ik had hen dan gezegd dat ik alleen ging wonen. Maar ik had nog niets voorbereid. Pas toen ik het gezegd had, ben ik beginnen te zoeken. Ik had al wel contact gehad met de dienst begeleid zelfstandig wonen en al info opgezocht. Maar een woonplaats was er nog niet. Ik heb dan een week of twee in een noodstudio gewoond die ze konden aanbieden, die nog kleiner was dan dit.”

Voor Gharib was het uiteindelijk een heftige periode. “In de zin dat ik me niet echt kon focussen op de zaken waar je je op die leeftijd op moet focussen: school, vrienden,... Er was heel weinig ruimte voor in mijn hoofd.” Ook de wijk zelf was niet de meest makkelijke buurt. De verleiding om op het slechte pad te komen, was overal. “Alle jongeren die hier woonden, gebruikten drugs. Ik heb het geen enkele keer gebruikt”, vertelt ze. “Mijn haat ervoor is alleen maar gegroeid door de dingen die ik hier heb gezien. Ik heb levens zien kapotgaan.”

Schoonheidsschool

Ook gaat Gharib terug naar het appartement waar ze als klein meisje woonde in Merksem. Er komen goede herinneringen boven, maar het maakt haar bijzonder emotioneel om terug te keren. Het zorgt zelfs voor tranen. Ze kan haar ogen niet geloven, dus videobelt ze zus Farah op om samen mooie momenten op te rakelen. “Hier, de badkamer, waar we onze benen niet konden strekken als we op het toilet zaten, omdat de wasmachine in de weg stond”, weet zus Farah nog.

Gharib wou later graag rechercheur worden, vertelt ze nog. Maar studeren bleek uiteindelijk niets voor haar. Ze ging dan naar de schoonheidsschool. Haar leerkrachten daar hebben veel voor haar betekend. Als ze langsgaat met Alloo, is het dan ook een blij weerzien. “Iedereen hier was een soort mama voor mij, aangezien ik al jong alleen woonde. Ik was vrij eenzaam en had niet veel volwassen voorbeeldfiguren rondom mij. Maar hier voelde het niet aan als school, hier voelde ik me nooit alleen.”

LEES OOK. Nora Gharib: “Mijn leven is enorm veranderd sinds mijn scheiding”