De eerste verdwijningen dateren van de ‘Vuile Oorlog’ die de autoriteiten tussen de jaren 60 en 80 voerden tegen revolutionaire bewegingen. De voorbije 16 jaar is het aantal vermisten toegenomen wegens een golf van geweld in het drugsmilieu.

Volgens de Beweging voor onze Vermisten, een organisatie die de verdwijningen onder de aandacht wil brengen, is het cijfer een onderschatting. In april nog stelde het comité gedwongen verdwijningen van de Verenigde Naties de “verontrustende stijgende tendens” aan de kaak. Het riep de Mexicaanse regering op om onmiddellijk maatregelen te nemen.

Er is een gebrek aan personeel bij de politiediensten die onderzoek doen naar de verdwijningen. Familieleden, vaak de moeders van de vermisten, gaan zelf op zoek naar de persoon in massagraven. Volgens de regering zijn er nog meer dan 37.000 lichamen die niet geïdentificeerd zijn. Die liggen in mortuaria in het land. Volgens mensenrechtenorganisaties gaat het om ongeveer 52.000 lichamen.

De autoriteiten proberen een gegevensbank van de vermisten op te zetten, maar vele lichamen worden begraven zonder te zijn geïdentificeerd wegens plaatsgebrek in de Mexicaanse mortuaria.