Even voor halfweg kwam een kopgroep van twaalf tot stand, met Stan Dewulf, Tom Devriendt, Gianni Marchand en Thomas Joseph. Ondanks het weerwerk van Alpecin-Fenix en Stijn Steels zag het peloton de koplopers niet meer terug. Bij het ingaan van de slotronde demarreerde Marchand. Devriendt nam over, maar tevergeefs. Nadat onder meer ook Joseph het had geprobeerd, sloeg Dewulf toe.

“Ik koos het goede moment”, vertelde de renner van AG2R Citroën. “Ik wist dat de wind in de slotfase in het voordeel zat. Het was een spannende bedoening. Ik durfde niet om te kijken. Het is altijd plezant om te winnen, en zeker in eigen provincie. In de aanvangsfase moest ik wat loskomen. Maandag keerde ik terug uit Frankrijk (waar hij daags voordien negende werd in de Tro-Bro Léon, red). Samen met Tom Devriendt motiveerde ik iedereen. Ik trachtte wat krachten te sparen, zodat ik nog iets kon ondernemen in de slotfase. Maar na zo’n razendsnelle koers deed die laatste inspanning veel pijn.”

Zondag start Dewulf in de Boucles de l’Aulne, de Franse eendagskoers van eerste categorie die hij vorig jaar won.

Tom Devriendt tweede

In de spurt voor de tweede prijs toonde Tom Devriendt zich de snelste. “Ik had natuurlijk liever gewonnen, maar het maakt uiteindelijk niet zoveel uit. In de finale probeerde ik weg te glippen. Het bleek niet het juiste moment te zijn. Toen Dewulf een gat sloeg, hoopte ik dat de mannen van Sport Vlaanderen-Baloise de kloof zouden dichten. Zondag rijd ik de Antwerp Port Epic. Daarna volgen nog een reeks eendagskoersen die me op het lijf zijn geschreven. Ik voel me opperbest. Mijn vierde plaats in Parijs-Roubaix gaf me een boost. Het peloton heeft nu ook veel respect voor mij. Ik heb de impact van mijn prestatie onderschat”, zei Devriendt, die van de organisatoren rugnummer 1 kreeg.

Thomas Joseph werd vijfde. Gianni Marchand finishte als negende.