De beelden van na de rit:

Even verzamelde De Bondt anderhalve minuut bonus, maar z’n missie strandde voor de finish. “Ik wist dat het peloton ging spelen met mij”, deed hij uit de doeken bij Eurosport. “En daarmee dat ik in eerste instantie ook niet voluit ging. Pas op 10 km van het einde heb ik ‘de gas opengedraaid’ in de hoop dat ze dan nog even aan het wachten waren en ik hen een beetje kon verrassen. Het is een beetje gelukt, maar wellicht was ik net niet sterk genoeg of had ik net niet genoeg geluk met hun timing. Met de rugwind vond ik het een gokje waard om het te proberen.”

“Of ik dacht dat ik zou kunnen winnen? Neen, ik was eerder bezig met ‘hoe kan ik dit hier slim aanpakken?’ Ik ben ook niet van gisteren”, grapte hij nog. “De sprinters hebben niet veel kansen meer, ze moesten die hier wel grijpen en normaal gingen ze zich niet misrekenen. Dus daarom was ik voorzichtig in die eerste 40 km en ging ik pas voluit in het slot, ik probeerde goed in te delen en ik kon nog versnellen op het einde, dat lukte goed, maar dan moet het ook een beetje meezitten op het einde.”

“Voor hetzelfde geld heb je in het peloton een stressvolle situatie in die laatste bocht en mispakken ze zich een beetje. Je weet nooit wat er kan gebeuren. Het zou niet de eerste keer zijn dat het wel lukt om het peloton voor te blijven. Ik heb in deze Giro nog niet veel pijlen verschoten, dus ik wou eens een gokje wagen. Als je niet schiet, kan je niet raken.”