Ramona Niqvist vroeg zich namens de nabestaanden van Gino tijdens haar toespraak af “hoe het kan dat zo een monster vrij kan rondlopen.” Maar ook “hoe kon dat een rechter hem zo een lage straf gaf” Ook zegt de familie niet te begrijpen hoe het mogelijk was dat hij in zo een wijk kon wonen. “Waarom moet het zo misgaan voor de politiek in Nederland wakker wordt?”, klonk het.

Ze pleitte in haar toespraak voor camera’s bij speeltuinen in wijken. “Na de moord op Anne Faber heeft premier Rutte beloofd te zullen optreden”, vervolgde Niqvist. “Mijn vertrouwen in jou (Rutte, red.) is volstrekt verloren gegaan.” Haar woorden konden rekenen op applaus van de duizenden deelnemers aan de stille tocht voor Gino.

Daarvoor had zus Naomi van de Straeten als eerste het woord genomen. “Alle hulp heeft ons diep geraakt”, zei ze met een snikkende stem.

Enkele duizenden vrienden en sympathisanten namen deel aan de stille optocht. De familie van Gino liep op kop en droeg zwarte t-shirts met zijn foto op.

De stille tocht begon om 19.30 uur bij het Eurode Business Center aan de Duitse grens, waarna de deelnemers naar de speelplek aan de Hertogenlaan wandelen waar Gino voor het laatst werd gezien. Daar werden bloemen neergelegd en werd een minuut stilte gehouden.

Barbaars

Onderweg, aan de Roderlandbaan en Ailbertuslaan, vormden 200 auto’s en motoren een erehaag.

Gino woonde in Maastricht, totdat hij zo’n twee weken geleden noodgedwongen bij zijn oudere zus in Kerkrade moest gaan logeren vanwege ziekte van zijn alleenstaande moeder. Volgens de Nederlandse justitie is het jongetje ontvoerd en vermoord. Daarvoor is een 22-jarige verdachte uit Geleen opgepakt. Of er nog andere verdachten betrokken waren, dat wordt nog door het gerecht onderzocht.

Burgemeester Petra Dassen van Kerkrade zei in haar toespraak begrip te hebben voor het gevoel van machteloosheid en woede bij de duizenden deelnemers. “De daad is barbaars, we zijn tot in het diepste geraakt. We moeten elkaar nu blijven steunen, laat dat ook zien. Die steun geeft de familie een beetje houvast. Een knuffel, een knipoog, een stevige hand is genoeg. Jullie Gino heeft voor altijd een plekje in ons hart.”