“Soms weet je dat je hulp nodig hebt, maar waar moet je naartoe? Ik besefte dat ik hulp nodig had en besprak het met mijn ouders. Maar we wisten niet waar we terecht konden om de juiste hulp te krijgen”, vertelt een 16-jarig meisje in het Unicef-rapport. Jongeren met mentale gezondheidsproblemen willen dan ook dat er initiatieven worden opgezet waar ze terechtkunnen voor een luisterend oor en de nodige hulp, zowel bij de behandeling als de preventie van mentale gezondheidsproblemen.

Daarnaast speelt de school een belangrijke rol. “De school moet het centrale punt worden waar alle kinderen voor hulp terechtkunnen. Het moet de plek bij uitstek worden waar jongeren een luisterend oor en concrete steun vinden”, leest het rapport. Mentale gezondheid is op school nog te weinig prioriteit.

Stilte doorbreken

Ook sensibilisering is aan de orde. Leerkrachten, maar ook kinderen en hun ouders moeten beter op de hoogte zijn van mentale gezondheid bij kinderen. “Met voorlichting en bewustmaking willen ze ‘de stilte doorbreken’ in de hoop aanvaard te worden om wie ze zijn”, aldus Unicef. Mentale gezondheid moet gedestigmatiseerd worden, klinkt het.

Unicef vraagt ten slotte dat de stemmen van kinderen en jongeren gehoord worden wanneer het gaat over hun mentale gezondheid. Op die manier, stelt de organisatie, kan een beleid gecreëerd worden op maat van de jongeren.