De Gentse renster, die de kleuren verdedigt van de Britse ploeg Le Col-Wahoo, had al snel door dat ze geen topprestatie zou leveren. Ze eindigde achtste en moest 2’25” toegeven op een onweerstaanbare Lotte Kopecky. “Ik moest in het begin van de wedstrijd zelfs te kotsen. Dat gebeurde eerder ook al als ik mijn limieten moet opzoeken. Ik wil deze bladzijde snel omslaan. Zondag wordt belangrijker.”

En dan komt de herinnering van drie jaar geleden boven toen ze in haar eigen Arteveldestad langs de Watersportbaan naar de Belgische titel sprintte. “Wout van Aert gaf het recent in een interview ook aan. Eén jaar rondrijden in de driekleur is één van de mooiste ervaringen die je als renner kan meemaken. Met het verschil dat ik geen jaar lang in de tricoloretrui kon rondrijden omdat corona stokken in de wielen stak. Maar ik ontken niet dat het een doel is om ooit nog eens de Belgische wegtitel te pakken. Zondag biedt een parcours met mogelijkheden en van de vreemde kronkel die een kampioenschap vaak kenmerkt, kan ik misschien ook deze keer profiteren. Maar dan moet ik wel over een beter stel benen beschikken dan vandaag. En moet het ook meezitten want, net zoals Lotte Kopecky en Shari Bossuyt, sta ook ik er zondag alleen voor.” (gsg)