Vorige week nam het kabinet van de staatssecretaris van Migratie en Asiel contact op met GAIA en vroeg of ze geen oplossing wisten voor de problematiek van de Oekraïense vluchtelingen die hier met hun honden en katten arriveren. “Die hebben we. Maar er is gewoon geen rekening mee gehouden”, zegt directeur Ann De Greef van GAIA.

Volgens Fedasil heeft ongeveer 20 procent van de vluchtelingen een huisdier bij, GAIA zegt dat er vorige week een 10-tal katten en een 15-tal honden aanwezig waren in het opvangcentrum.

Oekraïners die hier arriveren en niet bij familie of vrienden terecht kunnen, gaan eerst naar het opvangcentrum Ariane in Sint-Lambrechts-Woluwe. Dat wordt uitgebaat door het Rode Kruis en Fedasil. Van daar stromen ze dan door naar gastgezinnen of sociale woningen verspreid over het land.

“Het probleem is dat het opvangcentrum niet voorzien is op al die dieren. Bovendien is het ook moeilijker om gezinnen met huisdieren nadien te plaatsen in een opvanggezin. Dat geldt, zo zien we, ook voor mensen met medische problemen of voor grote gezinnen”, klinkt het bij Fedasil.

Aparte kennels

GAIA vindt nochtans dat ze die mensen niet kunnen verplichten om afscheid te nemen van hun hond of kat. “Wij hebben daarom voorgesteld om kennels te plaatsen in het gebouw. Op onze kosten. Want dat huisdieren niet bij de mensen op de kamer kunnen blijven, dat verstaan wij ook wel. Maar door ze in een daarvoor voorziene aparte ruimte onder te brengen, kunnen die families er bijvoorbeeld wel mee gaan wandelen overdag”, zegt Ann De Greef.

Maar de beslissing is intussen genomen. Er zijn dus geen Oekraïners met huisdieren meer welkom in opvangcentrum Ariane. Als er nog mensen met huisdieren arriveren aan het registratiecentrum op de Heizel, zal daar moeten gekeken worden of er ergens anders opvang kan voorzien worden.

“Wij hebben er niet zozeer een probleem mee dat Fedasil en het Rode Kruis niet zelf voor de dieren willen of kunnen zorgen. Maar wij hebben er wel een probleem mee dat de dieren en hun eigenaars geen andere keuze hebben dan op straat te leven. Dat is onmenselijk”, zegt Ann De Greef.