LEES OOK. Na de schokkende onthullingen: Mo Farah moet niet vrezen voor verliezen Britse nationaliteit

Sir Mo Farah is één van de grootste atleten ooit en werd geboren in Somalië. Tot dusver vertelde hij steeds dat hij samen met zijn ouders als vluchteling naar Engeland kwam, maar dat verhaal blijkt dus niet te kloppen. Op de BBC onthulde Farah - wiens eigenlijke naam Hussein Abdi Kahin blijkt te zijn - maandag zelf dat zijn ouders nog nooit in Engeland zijn geweest. Zijn moeder en twee broers leven nog steeds in Somalië. Zijn vader werd tijdens een burgeroorlog gedood door een verdwaalde kogel toen Farah vier jaar oud was.

“De waarheid is dat ik niet ben wie je denkt dat ik ben. Toen ik acht of negen jaar oud was, werd ik naar Djibouti gebracht om bij familie te logeren”, vertelt Farah. “Vandaar werd ik naar het Verenigd Koninkrijk overgevlogen samen met een vrouw die ik nog nooit had gezien. Ze vertelde me dat ik daar bij familieleden zou gaan wonen. Die vrouw had ook valse reisdocumenten bij zich waar de naam Mohamed Farah op stond, de naam van een ander kind.”

Maar bij aankomst in Londen blijkt de vrouw slechtere bedoelingen te hebben. “Voor mijn neus scheurde ze het papier met de contactgegevens van mijn familie kapot. Toen wist ik dat in de problemen zat.” Die vrees bleek gegrond. Farah werd gedwongen huishoudelijk werk te doen en op te passen op kinderen. “Ze zei me: ‘Als je je familie ooit weer wil zien, dan zwijg je’. Vaak sloot ik me op in de badkamer om te huilen.”

Hulp van de gymleraar

Pas op zijn twaalf jaar zou Farah naar school gaan. Leerkrachten van toen herinneren zich een onverzorgde jongen die slecht Engels sprak. Pas op de atletiekpiste leek de jonge Farah tot leven te komen. “De enige taal die hij leek te begrijpen, was die van sport”, vertelt zijn ouder gymleraar. ”Het was het enige wat ik kon doen om uit die situatie te komen: wegrennen”, zegt Farah daar nu over.

Het is aan die gymleraar - Mr. Watkinson - dat Farah uiteindelijk de waarheid en zijn echte identiteit opbiecht. De leerkracht neemt contact op met de sociale diensten en Farah wordt door een ander Somalisch gezin opgevangen. “Vanaf toen ging alles beter. Er viel veel druk van mijn schouders, de echte Mo kwam naar buiten”, aldus de nu 39-jarige atleet. Met hulp van diezelfde Watkinson krijgt Farah - die als tiener naam begon te maken als atletiektalent - in 2000 zijn staatsburgerschap.

Fraude

En daar wringt misschien wel het schoentje. Want - zo onthult de advocaat van Farah in de documentaire - “technisch gezien heeft hij zijn nationaliteit verkregen op basis van fraude of verkeerde voorstellingen”. En dan kan de overheid in principe die nationaliteit terug afpakken. “Maar die kans is in het geval van Farah heel klein”, benadrukt meester Alan Briddock. ”Het komt erop neer dat mensenhandel bestaat uit het vervoeren van mensen met uitbuiting als doel. Hij werd verplicht te werken als huishoudhulp en oppas voor kleine kinderen. En hij loog daarom over zijn echte naam. Die zaken verminderen het risico dat zijn nationaliteit zal afgepakt worden.”

Om af te sluiten vertelt Farah nog dat hij zijn verhaal wilde vertellen om de publieke perceptie over mensenhandel en slavernij aan de kaak te stellen. “Ik heb geen idee hoeveel mensen hetzelfde hebben meegemaakt. Ik heb gewoon geluk gehad, lopen heeft me gered.”